Tiffany’s Prong Setting หนามเตยของทิฟฟานี่ ร้อยปีที่เปลี่ยนโลก
วันก่อนนี้เห็นเเบร์นาต อาร์โนลต์ อภิมหาเศรษฐีฝรั่งเศสเจ้าของกิจการข้าวของหรูหราระดับโลก_ LVMH เข้าซื้อกิจการ ร้านเพชรสองร้อยปีอย่างทิฟฟานี่ของอเมริกาแล้วก็น่าจะบันทึกไว้ถึงอะไรๆ สวยๆ งามๆ ฝ่ายอเมริกันกันบ้าง ทิฟฟานี่มีสัญลักษณ์เปนสี_สีฟ้า ฟ้าอย่างทิฟฟานี่มีความอบอุ่นสบายตาสบายใจให้ความรื่นเริงแก่ผู้พบเห็น กล่องของทิฟฟานี่ก็ทาสีฟ้า เปนที่รู้กันว่าในกล่องสีฟ้ามีความฝันของผู้ได้รับอยู่ในนั้น แต่เเรกเริ่มนานมา ทิฟฟานี่ดีตรงเปนร้านเครื่องเขียนเครื่องเงินผลิตอุปกรณ์ใช้งานบนพื้นฐานเรียบๆ แต่หรูเฟ่ นานเข้างานฝีมือฝ่ายโลหะก็เข้ารับกับปวงอัญมณีคีรีนพรัตน์ ทำแหวนทำสร้อยทำเครื่องประดับวับวาบสวยงาม_หรูหราเฟ่ฟ่า ในอารมณ์อเมริกันชั้นคนมีเงิน
ระบบการออกเเบบของทิฟฟานี่เกี่ยวกับเครื่องเพชรเครื่องเพชรเข้าตัวเรือนนี้ ย้อนไปเกือบจะร้อยปี นับว่ามีนวตกรรมที่ช็อกโลก กล่าวคือ เดิมทีเศรษฐีได้เพชรพลอยมาก็เอา “ฝัง” ไว้ในตัวเรือนโลหะ อย่างทองคำ เพชรพลอยดิบๆ จากเหมือนมันมีขนาดใหญ่ ตรรกะโบราณโฟกัสไปที่ความใหญ่ ว่ายิ่งใหญ่สิยิ่งดี ได้มาแล้วเจียระไนไฟขัดสักนิดพอเป็นประกายแล้ว “ฝัง” ใส่ไว้ในเรือน งาน “ฝัง” อัญมณีศรีสมบัติเช่นนี้ยังหาดูได้ตามพระมหามงกุฎรุ่นเก่าๆ ของยุโรป รวมถึง ‘เพ็ช’ เข็มกลัดรัดผ้าโพกของมหาราชาทั้งวงศ์โมกุลและไฮเดอร์ราบาดยุคเก่าๆในอินเดียอนุทวีป
แต่ชาร์ล ทิฟฟานี่เมื่อจะร้อยปีก่อนไม่คิดอย่างนั้น เขาคิดว่า ตรรกะของเพชรนั้นจะต้องโฟกัสไปที่ความวิบวับระยับยิบล้อไฟ หาใช่ความใหญ่โตแต่มัวซัวซึมเซาไม่ คราวเมื่อเพชรดิบเม็ดหนึ่งถูกนำออกประมูลจากเหมืองในแอฟริกาใต้ น้ำหนักมากโขเกือบ สามร้อยกะรัต ทิฟฟานี่ชนะประมูลได้เพชรมาแล้วดำเนินการตามแนวคิด เจียระไนส่วนเกินออกทิ้งไป จากปกติเจียรกันเต็มที่ 58 เหลี่ยม เขาดำเนินการเกทับไปถึง 82 เหลี่ยม น้ำหนักเพชรหายวูบ
แต่ทิฟฟานี่ชดเชยด้วยการหยิบเพชรที่เคยถูกออกแบบให้ “ฝัง” อยู่ในตัวเรือนออกมายืนท้าทายสายตาผู้ซื้อบนเรือนชนิดใหม่ ที่ใช้หนามเตย หกอัน กางขึ้น ยก “ชู” เพชรทั้งเม็ดขึ้นเหนือตัวเรือนเพื่อเพชรนั้นล้อเเสงไฟได้เต็มที่ครบทุกองศา แทนที่จะเห็นแต่หน้าเพชรใหญ่ไม่วาววิบเหมือนคติยุคเก่า
เทคนิคการเอาหนามเตย_prong มาเชิดชูเม็ดเพชรตั้งกะร้อยปีก่อนนี้ต่อมาเรียกกันว่า “Tiffany (Prong) Setting” ซึ่งมีผู้นำไปใช้แบบลอกเลียนก็มาก เอาไปใช้โฆษณาหากินก็เเยะ บางบริษัทจิวเวลรีที่โด่งดัง ก็เอาไปใช้ อ้างว่าเปนคำสามัญไปแล้ว ถ้าอยากจะชูเพชรเหนือตัวเรือนก็สั่งช่างว่าเอาแบบ Tiffany Setting แต่อนิจจาฝรั่งมังค่ามีกฎหมายตราสินค้า ทรัพย์สินทางปัญญาและชื่อยี่ห้อมาแต่ไหนแต่ไร คดีนี้ ทิฟฟานี่ชนะได้ค่าเสียหายจากการละเมิดไปร่วมเจ็ดร้อยล้านบาท
ทิฟฟานี่หลังยุคของชาร์ล เคยตกต่ำลงไปครั้งหนึ่งต้องขายกิจการให้ วอลเตอร์ โฮฟลิ่ง ไทคูนอเมริกันเชื้อสแกนดิเนเวียน ผู้ซึ่งแก้วิกฤติด้วยความเข้าใจลึกซึ้งว่า “สหวิชาชีพ” นั้นสำคัญกว่าคนชำนาญเฉพาะด้าน โฮฟลิ่ง จัดทัพนักออกแบบใหม่ประกอบด้วย ศิลปินคนหนึ่ง นางแบบคนหนึ่ง และ สถาปนิกอีกคนหนึ่ง เลิกระบบกระบี่มือเดียว ศิลปินที่โฮฟลิ่งเชื้อเชิญมาไม่ใช่ธรรมดา เธอเปนลูกสาวคนเล็กของปิกัสโซ่ อัครมหาศิลปินร่วมสมัยของโลก_ พาโลม่า ปิกัสโซ่ นางแบบนั้นคือ เอลซ่า เพเรติ เปนอิตาลิณีมาจากฟลอเรนซ์ ส่วนสถาปนิกคือ แฟรงค์ เกห์รี ตำนานมือออกแบบพิพิธภัณฑ์ กุ๊กเกนไฮม์ และตึกเต้นรำ Dancing House ณ กรุงปราก อันโด่งดังมาจนบัดนี้
ณ เวลานี้ ทิฟฟานี่เปลี่ยนมืออีกครั้ง เเบร์นาต อาร์โนลต์ ผู้หนีกรงเล็บภาษีขูดรีดของฝรั่งเศสไปอยู่เบลเยี่ยม เปรยว่า กลุ่มสินค้าหรูหราของยุโรปอยากจะหาทางเข้าตลาดอเมริกามานานแล้ว แต่ไม่สบช่อง การควักสตางค์หลายแสนล้านเข้ากุมโครงข่ายของทิฟฟานี่นับว่าเปนยุทธการที่ถูกต้อง และวันนี้ถือเปนฤกษ์ดีสองต่อ สงครามการค้ากับจีน กีดกันสินค้าอเมริกันเข้าพื้นที่ทั้งที่จีนมีกำลังซื้อมากมหาศาล _ ได้เวลาแปลงสัญชาติทิฟฟานี่เลิกเปนอเมริกันแบรนด์เสียที เข้าพื้นที่ดูดซับกำลังซื้อกันเสียให้เพลิดเพลิน.
หน้า 22 หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 39 ฉบับที่ 3,531 วันที่ 15 - 18 ธันวาคม พ.ศ. 2562
