'สตีเฟน ฮอว์คิง' นักฟิสิกส์ชื่อก้องโลก เสียชีวิตแล้ว
It is clear that we are just an advanced breed of primates on a minor planet orbiting around a very average star, in the outer suburb of one among a hundred billion galaxies. BUT, ever since the dawn of civilization people have craved for an understanding of the underlying order of the world. There ought to be something very special about the boundary conditions of the universe. And what can be more special than that there is no boundary? And there should be no boundary to human endeavor. We are all different. However bad life may seem, there is always something you can do, and succeed at. While there is life, there is hope.
เป็นที่แน่ชัดว่า มนุษย์เราเป็นเพียงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขั้นสูง ที่อาศัยอยู่บนดาวเคราะห์น้อยซึ่งโคจรรอบดาวฤกษ์ทั่วไป ในรอบนอกของหนึ่งในร้อยล้านกาแลคซี แต่นับตั้งแต่รุ่งอรุณของอารยธรรม มนุษย์มีแรงผลักดันในการอยากทำความเข้าใจในทุกสิ่งของโลก ขอบเขตของจักรวาลคือสิ่งที่น่าพิศวง แต่ที่พิเศษยิ่งกว่าคือการไม่มีขอบเขต และไม่มีขอบเขตสำหรับความพยายามของมนุษย์ คนเราทุกคนต่างกัน แม้ชีวิตที่ไม่ดีอาจมีบางสิ่งบางอย่างที่คุณสามารถทำได้และประสบความสำเร็จ ที่ใดมีชีวิตที่นั่นย่อมมีหวัง
สตีเฟน ฮอว์คิง นักฟิสิกส์และนักจักรวาลวิทยาชื่อดังของโลกเสียชีวิตแล้วด้วยวัย 76 ปี
- 14 ม.ค. 61 - ครอบครัวของ สตีเฟน ฮอว์คิง นักฟิสิกส์ทฤษฎีและนักจักรวาลวิทยาชื่อดังของโลกชาวอังกฤษ เปิดเผยว่า ฮอว์คิงเสียชีวิตลงอย่างสงบ ณ ที่บ้านของเขาในเคมบริดจ์ด้วยวัย 76 ปี โดยลูกทั้งสามคนของฮอว์คิงกล่าวว่า พวกเขารู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่งกับการจากไปของบิดาผู้อันเป็นที่รักของพวกเขา บิดาของพวกเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่งและเป็นบุคคลที่พิเศษมาก ซึ่งผลงานต่างๆของเขาจะอยู่ยืนยงต่อไปเป็นเวลานานอีกหลายปี
สตีเฟน ฮอว์คิง เกิดเมื่อวันที่ 8 ม.ค. 1942 ที่เมืองอ็อกซ์ฟอร์ด ประเทศอังกฤษ เป็นศาสตราจารย์ประจำมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ซึ่งหนังสือวิทยาศาสตร์ของเขาและการปรากฏตัวต่อสาธารณะได้ทำให้เขาเป็นผู้มีชื่อเสียงด้านวิชาการ ส่วนผลงานทางวิทยาศาสตร์ที่สำคัญของเขาก็คืองานวิจัยค้นคว้าทฤษฎีเกี่ยวกับหลุมดำและทฤษฎีสัมพัทธภาพ
ฮอว์คิงป่วยจากโรคอะไมโอโทรฟิก แลเทอรัล สเกลอโรซิส ชนิดหายาก ซึ่งเริ่มมีอาการเร็ว แต่ดำเนินโรคช้า ทำให้เขามีอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรงลงเรื่อยๆเป็นเวลาหลายสิบปี แต่ฮอว์คิงก็ประสบความสำเร็จกับผลงานวิทยาศาสตร์สำหรับบุคคลทั่วไป (popular science) ซึ่งเขาอภิปรายทฤษฎีของเขาและจักรวาลวิทยาโดยรวม ซึ่งมีประวัติย่อของกาลเวลา (A Brief History of Time) และจักรวาลในเปลือกนัท (The Universe in a Nutshell) ซึ่งอยู่ในรายการขายดีที่สุดของบริติชซันเดย์ไทมส์ทำลายสถิตินานถึง 237 สัปดาห์