KEY
POINTS
วันที่ 27 พ.ย. 2568 ดร.สุวิทย์ เมษินทรีย์ อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม (อว.) โพสต์เฟซบุ๊กแสดงความเห็นเกี่ยวกับน้ำท่วมใหญ่ในพื้นที่ภาคใต้ ระบุว่า “น้ำท่วมไม่ใช่ปัญหาใหญ่ที่สุด การไม่มีรัฐที่พร้อมรับมือ คือวิกฤติที่แท้จริงของประเทศไทย”
น้ำท่วมหาดใหญ่ล่าสุด ฝนเกิน 300 มม.ในไม่กี่ชั่วโมง น้ำจากภูเขาไหลทะลักเข้าตัวเมือง หลายย่านจมลึกหลายเมตร ไม่ใช่เพียงภัยธรรมชาติ แต่เป็นกระจกสะท้อนความล้มเหลวเชิงระบบของรัฐไทย
ประเทศไทยไม่ได้แพ้ฝน หรือโชคร้าย แต่เราแพ้ รัฐที่ไม่พร้อมรับโลกใหม่ที่เต็มไปด้วยวิกฤตซ้อนวิกฤต
โลกศตวรรษที่ 21 ไม่ได้ให้โอกาสเราเตือนตัวเองเมื่อเกิดภัยพิเศษอีกต่อไป ทุกวิกฤติจะเป็น “ความปกติใหม่” และรัฐที่ไม่ปรับตัวคือรัฐที่ล้มหายไปก่อนภัยจะมา
1) ระบบเตือนภัยช้า ข้อมูลไม่ถึงมือประชาชน
แม้มีข้อมูลพยากรณ์ล่วงหน้า ประชาชนจำนวนมาก
• ไม่ได้รับ alert ที่ actionable
• ไม่ได้รับคำสั่งให้อพยพ
• ไม่รู้ว่าน้ำจะมาถึงเมื่อใด
• ไม่รู้ว่าจะหนีอย่างไร
ประเทศที่พร้อมต้องมี multi-channel warning ส่งถึงมือถือทุกเครื่องแบบ real-time แต่ไทยยังพึ่งโพสต์เฟซบุ๊ก
นี่คือ ความล้มเหลวเชิงระบบ ไม่ใช่ฝนผิดปกติ
2) โครงสร้างพื้นฐานล้าสมัย - เมืองศตวรรษที่ 21 แต่ระบบน้ำศตวรรษที่ 20
หาดใหญ่เติบโตอย่างรวดเร็ว แต่โครงสร้างระบายน้ำยังแบบ 30–40 ปีก่อน พื้นที่รับน้ำถูกบุกรุก ฝนหนักผิดปกติกลายเป็นเรื่องปกติ
คำถามไม่ใช่ “ทำไมท่วมอีก?” แต่คือ “ทำไมเราไม่เคยสร้างเมืองให้พร้อมต่อสู้กับวิกฤต?”
3) การอพยพแบบฉุกเฉิน — รัฐไร้ Playbook
ประชาชนต้องขึ้นหลังคา รอเรือช่วย ผู้ป่วยวิกฤติถูกรีบอพยพข้ามจังหวัด
คำถามที่ต้องตอบ:
• ทำไมไม่มีมาตรฐานอพยพเมืองขนาดใหญ่?
• ทำไมศูนย์อพยพตั้งหลังน้ำเข้าบ้านแล้ว?
• ทำไมไม่มีเส้นทางหนีพร้อมปิดถนนอัตโนมัติ?
รัฐที่พร้อมไม่ใช่รัฐที่ไม่ท่วม แต่คือรัฐที่แม้ท่วมก็ไม่เจ็บหนักและไม่สูญเสีย
4) การสื่อสารล้มเหลว - ช้า ไม่ตรงประเด็น ไม่สร้างความเชื่อมั่น
ความจริงในวิกฤตต้องเร็วกว่าการแตกของเขื่อน แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
• แถลงการณ์ช้า
• ข้อมูลไม่ตรงกัน
• ผู้นำลงพื้นที่ช้า
• ไม่มี crisis command
• ไม่มีข้อมูล real-time
ผล: ความไม่แน่นอนกลายเป็นความกลัว และความกลัวกลายเป็นความสิ้นหวัง
5) รัฐที่ไม่เรียนรู้ -วนลูป 40 ปี “ท่วม–ช่วย–ฟื้น–ลืม”
น้ำท่วมหาดใหญ่เกิดซ้ำในปี 2531, 2543, 2553 แต่ไม่มีการปฏิรูปเชิงระบบ เรายังแก้แบบชั่วคราว เฉพาะหน้า และ หวังโชค
โลกใหม่ไม่ให้ชัยชนะกับผู้หวังโชค โลกใหม่ให้ชัยชนะกับ “ผู้เตรียมพร้อม” เท่านั้น
6) ปัญหาที่แท้จริง: รัฐไทยยังไม่ทำงานแบบ Crisis Statecraft
สิ่งที่ประเทศไทยต้องการไม่ใช่แค่โครงสร้างพื้นฐานใหม่ แต่คือ รัฐชุดใหม่ ที่ทำงานแบบระบบรองรับวิกฤติ:
• One Map — ข้อมูลเดียวทั้งประเทศ
• One Command — ศูนย์บัญชาการเดียว
• One Warning — เตือนภัยทันทีทุกเครื่อง
• One Evacuation Plan
• One Recovery Framework
รัฐไทยยังไม่มีสิ่งนี้
7) หาดใหญ่คือสัญญาณเตือนของอนาคต
ในทศวรรษหน้า ประเทศไทยจะเผชิญ:
• Climate extremes
• ฝนหนักผิดปกติ
• พายุรุนแรง
• น้ำทะเลหนุน
• เมืองขยายและเปราะบางขึ้น
• ระบบสาธารณูปโภคล้าสมัย
• แรงกดดันต่อประชาชนและเศรษฐกิจมหาศาล
คำถามไม่ใช่ “จะท่วมหรือไม่?” แต่คือ “รัฐจะพร้อมรับหรือไม่?” คำตอบวันนี้คือ: ยังไม่พร้อม
บทสรุป
ประเทศไทยไม่ได้ขาดทรัพยากร สิ่งที่ขาดคือ รัฐที่พร้อมทำงานแบบศตวรรษที่ 21
น้ำท่วมไม่ใช่ปัญหาใหญ่ที่สุด สิ่งที่ใหญ่ที่สุดคือ รัฐที่ไม่พร้อมรับมือ
สิ่งที่ต้องทำ:
• สร้างรัฐที่พร้อม รวดเร็ว รอบรู้ รับผิดชอบ
• รัฐที่ทำงานแบบ Crisis Statecraft
• รัฐที่ไม่รอให้คนขึ้นหลังคาก่อนลงพื้นที่
• รัฐที่กล้าปรับระบบ ไม่ใช่กลบปัญหา
“น้ำท่วมหาดใหญ่คือสัญญาณเตือนชัดเจน ประเทศไทยไม่ต้องการคำสัญญาเพิ่มจากนักการเมืองในการเลือกตั้งที่จะถึงนี้ แต่ต้องการ ‘รัฐที่ทำงานได้จริง’”