นักลงทุนลูกเป็ดขี้เหร่ ที่จะเปลี่ยนเป็นหงส์

23 พ.ย. 2565 | 02:31 น.

นักลงทุนลูกเป็ดขี้เหร่ ที่จะเปลี่ยนเป็นหงส์ :คอลัมน์ Investing Tactic โดย ศศิวรรณ พงศ์พลาญชัย โค้ชน้องโบลิ่ง วิทยากรพิเศษโครงการ SITUP

 

เชื่อว่าเพื่อนๆ นักลงทุนจะรู้จักนิทานลูกเป็ดขี้เหร่  ลูกเป็ดขี้เหร่คิดว่า ตัวเองน่าเกลียดและไม่มีคุณค่า เพราะแท้จริงแล้วตนเองเป็นหงส์แต่ดันไปอยู่ในกลุ่มลูกเป็ด เปรียบเสมือนเราทุกคนต่างมีพื้นฐานและข้อจำกัดในชีวิตที่แตกต่างกันไป รวมถึงเป้าหมายที่ก้าวเข้ามาในโลกของการลงทุน

 

บ้างก็เพื่อการมีอิสรภาพทางการเงิน บ้างก็ลงทุนในระยะยาวเพื่อเกษียณ บ้างก็เพื่อการเก็งกำไรระยะสั้น บ้างก็เพื่อการมีรายได้เพิ่มขึ้น และเหตุผลต่าง ๆ อีกมากมาย ที่เหมือนกันคือทุกคนต้องการเป็นหงษ์ที่สวยงามเปรียบเสมือนการประสบความสำเร็จในโลกของการลงทุน

บทความนี้อาจเป็นแรงบันดาลใจเพื่อต่อยอดในการเปลี่ยนแปลงตัวเองจากลูกเป็ดขี้เหร่ให้เป็นหงส์แสนสวยกัน

 

 

  • อยากเป็นคนแบบไหนให้พาตัวเองไปอยู่ในสังคมแบบนั้น เช่น เราต้องการพัฒนาตัวเองในด้านการลงทุน ให้ไปใช้เวลาร่วมกับคนที่ประสบความสำเร็จในเส้นทางนี้ ว่าเขามีความคิดหรือแนวการปฎิบัติอย่างไร แล้วนำมาประยุกต์เพื่อพัฒนาตนเอง

 

  • ทำตัวเป็นน้ำไม่เต็มแก้ว อ่อนน้อมถ่อมตนเปิดรับความรู้ใหม่ ๆ อยู่เสมอ ตอนนี้โลกเปลี่ยนแปลงไปเร็วมาก ไม่ใช่แค่โลกของการลงทุน คนเราจำเป็นต้องปรับตัวและพัฒนาความรู้อยู่ตลอดเวลา

 

  • อย่าผลัดวันประกันพรุ่งในการฝึกฝน เพื่อแลกกับความชำนาญ เรามีเวลาให้กับสิ่งที่เราเห็นว่ามันสำคัญเสมอ ให้เวลาอย่างเต็มที่ในการทำการบ้าน ในการวิเคราะห์กราฟเทคนิค เมื่อเราใช้เวลาอย่างถูกทางและมากเพียงพอ จะกลายเป็นทักษะและความชำนาญที่จะติดตัวเราไปได้ตลอด

 

  • คนหนึ่งคนไม่สามารถเก่งและเชี่ยวชาญได้ทุกเรื่อง เราจึงจำเป็นจะต้องมีครู มีโค้ช และเพื่อนในเส้นทางการลงทุนนั้น ครูหรือโค้ชจะช่วยให้ความรู้ ให้คำแนะนำต่าง ๆ รวมถึงแนะแนวเมื่อเราประสบปัญหา เพื่อนจะช่วยกันแบ่งปันความคิดเห็น เราจะได้รับความเห็นและมุมมองที่แตกต่างและหลากหลายนอกเหนือจากมุมมองของเราคนเดียว อีกทั้งต่างคนจะต่างมีความเชี่ยวชาญมาแบ่งปัน เช่น คนหนึ่งเชี่ยวชาญงบการเงิน คนหนึ่งเชี่ยวชาญการวิเคราะห์ธุรกิจ  คนหนึ่งเชี่ยวชาญกราฟเทคนิค เราจะได้เรียนรู้มุมมองในหลากหลายมิติที่ครอบคลุม ซึ่งจะเพิ่มโอกาสต่อความแม่นยำในการตัดสินใจที่ดีมากขึ้น

 

 

  • ไม่เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น เพราะปัจจัยพื้นฐานชีวิตคนเรานั้นต่างกัน การเปรียบเทียบมักนำมาซึ่งการบั่นทอนทางความรู้สึก เอาเวลาที่มีคุณค่าไปฝึกฝนเพื่อให้เกิดเป็นทักษะความชำนาญในทางของเราจะดีกว่า อีกหนึ่งสิ่งที่จำเป็นคือ ความอดทน เพราะหนทางสู่ความสำเร็จมักโรยด้วยขวากหนามแหลมคมและน้ำตา

 

ในมุมมองผู้เขียน ไม่ว่าพื้นฐานของชีวิตจะเคยเป็นอย่างไร เราสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งให้ดีขึ้นได้ การนำพาตัวเองไปอยู่ในที่ที่ถูกต้องเป็นสิ่งที่สำคัญ เริ่มต้นที่การมีความรู้ที่จะนำพาเราไปได้ถูกทาง ในโลกการลงทุนมีคนที่ประสบความสำเร็จมากมาย คนอื่นสามารถทำได้ เราก็สามารถทำได้เช่นกัน เพียงแค่ตั้งใจและแข่งขันกับตัวของเราเอง อีกทั้งความสำเร็จไม่ได้มีเพียงรูปแบบเดียว เราทุกคนต่างต้องสร้างความสำเร็จในรูปแบบของตัวเอง

 

เมื่อเวลาผ่านไป ลูกเป็ดขี้เหร่ก็ค้นพบว่าตนเป็นหงษ์ที่แสนสวยอยู่แล้ว เพียงแค่ไปอยู่ในกลุ่มลูกเป็ดขี้เหร่ จนสุดท้ายก็นำพาตัวเองกลับไปอยู่ในฝูงหงษ์ได้อย่างมีความสุข แต่ก็ไม่เคยลืมว่าเมื่อก่อนเคยเป็นลูกเป็ดขี้เหร่มาก่อน

 

 

 หน้า 14 หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 42 ฉบับที่ 3,837 วันที่ 20 - 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565