เสรีภาพ เสมอภาค และภราดรภาพ ของม็อบ 3 นิ้ว

รายงานข่าวระบุว่า เฟสบุ๊กของสุวินัย ภรณวลัย (Suvinai Pornvalai) ได้มีการเผยแพร่บทความ เรื่อง เสรีภาพ เสมอภาค และภราดรภาพ ของม๊อบ 3 นิ้ว นี่คือตัวอย่างของวิธีคิดที่บกพร่องของคนรุ่นใหม่โดยแท้ / ศ. ดร.ชวินทร์ ลีนะบรรจง

              อัตลักษณ์ของคนรุ่นใหม่นี้ก็คือ “กูและกู” เนื่องจากเกิดมาในยุคสังคมครอบครัวลูกน้อยคนหรือคนเดียว จึงถูกบ่มเพาะในฐานะเจ้าชาย/เจ้าหญิงน้อย ขาดความอดทน ขณะที่พ่อแม่ก็จริตสูงคิดเสมอว่าลูกตนเองเป็นเด็กพิเศษทั้งที่ส่วนใหญ่ไม่ใช่ ผลก็คือคนรุ่นใหม่คำนึงถึงแต่ตนเองทำตัวเป็นศูนย์กลางของจักรวาลเสมอ อะไรไม่ต้องตาต้องใจก็ต้องไปแก้ แต่ที่ไม่แก้คือที่ตนเอง

              ประชาธิปไตยของคนรุ่นใหม่จึงเป็นประชาธิปไตยส่วนตัวที่ไม่สามารถอยู่ร่วมกับความเห็นต่างได้ อันที่จริงจะเรียกว่าวิธีคิดก็ไม่ถูกต้องนักเพราะความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของคนรุ่นใหม่นี้ถูกจำกัดอย่างมากด้วยเทคโนโลยีปัจจุบันที่ทำให้พวกเขาเธอคิดไม่เป็น

              เอาแต่ “เขาบอกว่า . . .” มาตลอดโดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่า “เขา”ในอากู๋หรือวิกินั้นใครเป็นคนเขียนและที่อ่านมา(หากได้อ่าน ไม่ฟังเขาเล่ามาอีกที)มันถูกต้องมากน้อยเพียงใด หาน้อยมากที่จะสนใจไปอ่านจากต้นฉบับ เสรีภาพในแง่ปัจเจกชนจะมีได้ก็ต่อเมื่อสามารถพึ่งพาตนเองได้

ถ้ายังไม่สามารถหารายได้มาเลี้ยงตัวเอง ยังแบมือขอเงินคนอื่นอยู่ จะกำแหงทำตามใจชอบได้อย่างไร? มิพักจะกล่าวถึงความรับผิดชอบที่ต้องมาควบคู่กัน ดังนั้นข้อเรียกร้องจะให้รัฐเข้ามาช่วยทุกอย่างแม้กระทั่งบัตรชมconcertราคาถูก แต่ไม่ยอมจ่ายภาษีทั้งที่เป็นตัวเงินและไม่ใช่ตัวเงิน เช่น การเกณฑ์ทหาร

              จึงสะท้อนถึงแนวคิดของคนรุ่นนี้ได้ว่าเข้าใจเรื่องเสรีภาพมากน้อยเพียงใด เช่นเดียวกับความเสมอภาค ทำไมพ่อแม่ตนเองถึงทำบางอย่างได้แต่ตนเองที่เป็นลูกถึงทำไม่ได้ เหตุก็เพราะตนเองยังไม่มีเสรีภาพในเชิงเศรษฐกิจมารองรับ ความเสมอภาคจึงเกิดขึ้นภายใต้เงื่อนไขที่แตกต่างกันออกไปตามสภาพสังคมที่เป็นอยู่ จะมาเรียกร้องให้มีปทัสถานความเท่าเทียมกันที่เป็นสากลนั้นเป็นไปได้อย่างไร

              เจ้าหรือนายกฯจึงมีหัวโขนอย่างหนึ่งที่ราษฎรไม่มี จะให้มาต่อแถวหรือใช้ถนนร่วมกันได้หรือ? แต่ก็ยังเสมอภาคอยู่ภายใต้กฎหมายรัฐธรรมนูญเช่นเดียวกัน ส่วนภราดรภาพ ปฏิบัติต่อกันดุจพี่น้อง คือ การไม่เน้นผิวพรรณ หรือ เผ่าพันธุ์ เพราะภายใต้ผิวหนังที่ต่างสีมีเลือดเนื้อสีเดียวกัน แต่ภารดรภาพในสภาพสังคมที่ยังมีชาติพันธุ์ที่แตกต่างกันก็ย่อมแตกต่างกัน ในสังคมสหรัฐฯคนผิวสีมาจากทาส

              ขณะที่ฝรั่งเศสอาศัยคนชาติอื่นในการต่อสู้กอบกู้ชาติ บริบทนี้จึงทำให้ภราดรภาพแตกต่างออกไป หากเข้าใจกันง่ายๆแบบนี้ ศาสดาของพวกคุณไม่ว่าจะเป็น ทอน บูด หรือ หัวโต เคยบอกบ้างหรือไม่ว่าบริบททางสังคมไทยนั้นมันแตกต่างจากฝรั่งเศส

เจ้าฝรั่งเขากดขี่ข่มเหงราษฎร แต่ของไทยนั้นน่าจะกลับกันด้วยซ้ำเพราะเจ้าไทยเข้ามาช่วยราษฎรที่ถูกนักการเมืองข่มเหงรังแก การเอาของฝรั่งมาใช้ทั้งดุ้นโดยไม่ปรับแก้จึงเป็นความวิบัติด้านความคิดโดยแท้ ถ้าพวกเขาไม่โง่ก็จะมอมเมาพวกคุณ

              ด้วย ขนบ ธรรมเนียม ประเพณี ที่มีมาแต่โบราณโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวกับเจ้าของไทยจึงสร้างให้เกิดสถาบันเจ้าเพราะมันสร้างกติกาขอบเขตที่สามารถช่วยคน หาใช่สั่งสอนเผยแพร่ว่าเสรีชนไทยต้องมีกระดูกสันหลังเพื่อจะได้ยืนค้ำหัวผู้ใหญ่ไม่เพราะมันจะนำมาซึ่งการขาดสถาบัน

              ขณะที่สถาบันนักการเมืองไทยไม่เกิดเพราะข่มเหงราษฎรมากกว่าเดิมตั้งแต่เมื่อแย่งอำนาจไปจากเจ้า นักการเมืองไทยมันทำตามอำเภอใจปราศจากขอบเขต กติกาแบบลายลักษณอักษรของฝรั่งโดย รัฐธรรมนูญจึงเป็นอุปสรรคของนักการเมือง ไม่แปลกที่รัฐธรรมนูญจะถูกฉีกถูกแก้เพราะแต่ละนักการเมืองก็จะทำตามใจตนเองทั้งสิ้น อะไรที่ขัดขวางก็บอกว่าไม่เป็นประชาธิปไตย กติกาที่จะเคารพก็ต้องตนเองเป็นผู้ร่างอย่างนั้นหรือ!

              ความเป็นสถาบันจึงเป็นสิ่งจำเป็นและสำคัญสำหรับพัฒนาบ้านเมือง ม๊อบ 3 นิ้วควรจะใช้สติปัญญาตรึกตรองดูให้ดีว่าอุดมการณ์ที่ถูกสั่งสอนมานั้นมันถูกต้องกับบริบทสังคมไทยมากน้อยเพียงใดหรือต้องปรับใช้อย่างไร การมีสถาบันฯนั้นมันดีกว่าไม่มีตรงที่ใด และการเมืองมันสามารถสร้างตนเองให้เป็นสถาบันได้หรือไม่