ศ.คลินิก นพ.อดุลย์ รัตนวิจิตราศิลป์ รองคณบดีฝ่ายสารสนเทศคณะแพทย์ศาสตร์ ศิริราชพยาบาล โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊ก บันทึกเรื่องน่ารู้ by Dr.Adune โพสต์ ต้องไม่ชักศึกเข้าบ้านคนไปทำงาน ไปประชุม ไปซื้อของ ไปส่งของ ต้องไม่ชักศึกเข้าบ้าน ซึ่งเป็นเรื่องจริงที่ไม่ค่อยมีคนแชร์ และ คนติดเชื้อไม่ค่อยอยากแชร์ หรือ ไม่มีโอกาสแชร์ เราคงเคยได้ยินว่า ติดเชื้อกันทั้งบ้าน ลูกป่วย เข้า รพ ภรรยา เข้า รพ ตาม ตามด้วย ปู่ ย่า ตา ยาย และ หลานตัวเล็กๆ หมดบ้านเลยครับ คนหนึ่งอยู่ iCU อีกส่วนหนึ่งอยู่รพ บางคนอยู่ รพ สนาม พอมีคนเสียชีวิต ไม่มีใครไปร่วมงานได้ เรื่องจริง ที่เกิดจาก การละเลย สิ่งที่คาดไม่ถึง คือ เราเอง เป็นคน “ชักศึกเข้าบ้าน”
เล่าเรื่องที่ผม รอดมาได้ คือ ผมต้องมาทำงานทุกวัน ต้องประชุมวันละหลายๆ การประชุม ประสาน เตรียมงาน ยังต้องตรวจคนไข้ ดูคนไข้ ผ่าตัด ... แต่ เมื่อสัปดาห์ก่อน มีผู้ใหญ่ แวะมาทักทายที่ห้องตรวจ OPD ท่านแข็งแรง ปกติดีทุกอย่าง เช้าวันรุ่งขึ้นทราบว่า ท่านเสี่ยงติดเชื้อ covid19 และ สุดท้ายผลตรวจยืนยันการติดเชื้อจริง
โชคดีที่ผม ทำตามคำแนะนำ ในเวลาทำงานเจอผู้คน ใส่หน้ากาก face shield ล้างมือทุกครั้ง ก่อนและหลังสัมผัสคนไข้ ยืน หรือ นั่งคุยระยะห่างเกิน 1 เมตร ระยะเวลาสนทนา ให้น้อยที่สุด (กรณีที่พบกับผู้ใหญ่ที่ติดเชื้อ สนทนาน้อยกว่า 5 นาที) ไม่ดื่มน้ำหรือกินอาหารระหว่างทำงาน (เพราะต้องถอดหน้ากาก) ดื่มน้ำเต็มที่ให้พร้อมก่อนเลย
ถ้าจำเป็นต้องดื่มน้ำก็แยกตัวไปล้างมือถอดหน้ากากและใช้ภาชนะส่วนตัว เมื่อกลับถึงบ้านก็รีบอาบน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้า ในกรณีดังกล่าว ถึงผมจัดเป็น ผู้สัมผัสผู้ติดเชื้อโดยตรง แต่ก็อยู่ในกลุ่ม “ไม่เสี่ยง” ไม่ต้องกักตัว ไม่ต้อง swab ไม่ต้องหยุดงาน
ถึง ฉีดวัคซีนแล้วก็ยังทำเหมือนเดิม จุดล่อแหลมที่จะ ชักศึกเข้าบ้าน คือ นั่งกินข้าวด้วยกัน กับเพื่อน กับ คนที่ทำงาน นั่งประชุม ในห้องปิด เป็นเวลานาน โดยมีจังหวะ ที่บางคน ไม่ได้ใส่หน้ากากอนามัย เอ็นดู กอด ลูบหัว จับแก้ม จับหน้า จับมือเรื่องเล็กๆ ที่เราคิดว่า “ไม่เป็นไร” คือ จุดชักศึกเข้าบ้าน งานเลี้ยงสังสรรค์งด กินข้าวด้วยกันงด ประชุมแบบเจอตัว งดเถอะ เพราะเมื่อชักศึกเข้าบ้านแล้ว เราอาจจะไม่ได้เจอกัน แม้วันที่จากโลกนี้ไป ดูน้อยลง
ข่าวที่เกี่ยวข้อง