ญาณทิพย์​

ความเรียบง่าย​ไม่มากเรื่องในการอยู่การฉัน​ คือ​ ปฏิปทาอันงดงามของพระสายปฏิบัติ ​ไม่ว่า​พระภิกษุรูปนั้น​ ​จะอยู่ในป่าหรืออยู่ในเมือง​ ​ก็นับได้ว่า​พระภิกษุรูปนั้น​ ​เป็นพระภิกษุ​สามารถเรียกได้ว่า​เป็นพระสุปฏิปันโน​ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ​

ในปัจจุบันนี้ผู้คนจำนวนไม่น้อย​ที่ต่างแสวงหาพระภิกษุ​ที่มีข้อควรปฏิบัติ​งดงาม ​ถ้าเรียนรู้ศึกษาธรรม​จากท่านแล้วนำเอามาปฏิบัติ​บางคนก็แสวงหาเพื่อ​ทำบุญสร้างกุศลกับท่าน โดยหวังว่าอานิสงส์แห่งบุญนั้น​จะมีมากมายมหาศาล​

จากประสบการณ์ส่วนตัวนั้น​พระภิกษุ​ ที่เคร่งมักจะไม่พูดไม่อวดเคร่ง​ แต่จะเงียบนิ่งสุขุม​พูดน้อย​ สำรวมสงบ​ ไม่เกริ่นเอ่ยเรื่องฤทธิ์​ ไม่อวดเรื่องธรรมในตนที่มีว่าบรรลุขั้นไหน แม้ใครถามก็ไม่ตอบไม่พูด นี่คือ​ ผู้มีธรรมโดยแท้..

พระภิกษุรูปหนึ่งในเขตจังหวัดเมืองกาญจนบุรี​ ผมเคยพบเจอท่านในเขตบ้านเก่า​ ท่านเดินริมถนนในรูปแบบธุดงควัตร​ ผมจอดรถก้มกราบถวายน้ำดื่มให้ท่าน​ พอถวายปัจจัย(เงิน)​ท่านไม่รับท่านบอกว่า อธิษฐานไว้จะไม่รับเงินญาติโยมตลอดเส้นทาง​ 

ผิวดำก้านเพราะแสงแดดเผา ท่านเดินริมถนนเพื่อจะเดินตัดแล้วขึ้นเขาไปหาสำนักสงฆ์ของเพื่อนท่านที่เขาแก้วน้อย​ ผมนิมนต์ให้ท่านพักเพื่อขอโอกาสสนทนาธรรมกับท่านจะถามท่านในหลายๆเรื่องราวที่อยากรู้อยากฟัง... 

"เดินมาตลอดทาง​มีแต่โยมเฝ้าขอเลข​ อาตมาบอกไปว่าไม่มี​ ทำไม่เป็น​ โยมก็ถอยไม่มาคุยมาถามอะไรอีก"

หลวงพ่อออกมาเดินธุดงค์คนเดียวแบบนี้​ มีความกลัวอะไรในใจบ้างไหมครับ.. 

" กลัวใจตัวเองจะขาดความอดทน​ แล้วเผลอให้กิเลสที่ยังมีมากมายแสดงตัวออกมา​ แล้วทิ้งคำอธิษฐานจิตที่เดินธุดงควัตรในครั้งนี้​ "

เป็นคำพูดซื่อๆตรงๆ​ ไม่ปรุงแต่ง​ ไม่ทำตนเป็นเหมือนพระผู้บรรลุธรรมแล้ว เมื่อผมถามว่า

"ประโยชน์อะไรจึงเลือกเดินธุดงค์​ ทั้งที่รถสาธารณะก็มีมากมายหลายลักษณะที่จะพึงขึ้นเพื่อเดินทางได้โดยสะดวก​"

ท่านตอบช้าๆว่า... ได้ประโยชน์ในการฝึกตน​ให้แข็งแรง​ ปลุกเร้ากิเลสที่มันหมก ดองในสันดานให้แสดงตัวออกมาให้หมด​ แต่ก็ไม่หมดเสียทีอยู่แน่เต็มอกทั้ง​ โลภ​ โกรธ หลง​ 

การบวชครั้งนี้ท่านปรารถนาสิ่งใดมากที่สุดครับ? 

" ปรารถนาเป็นพระภิกษุธรรมดาๆ​ ที่มีจิตที่ตั้งมั่นเรียนรู้ธรรมของพระพุทธเจ้า​ จนกว่าจะตาย​ และถ้าได้เกิดใหม่ครั้งหน้าต่อไป​ ก็ขอได้เป็นพระแบบนี้อีก​" 

สมควรแก่การรบกวนท่าน​ ผมก้มลงกราบ​ ท่านก็ค่อยๆลุกขึ้นช้าๆ​ แล้วเดินจากไปแบบไม่มีหันหลังกลับมามองอีกเลย พอท่านเดินไปได้สัก500เมตรผมก็เกิดปีติในใจ​ นึกเสียดายลืมถามว่าท่านชื่ออะไร​มาจากวัดไหน​.. เมื่อนานพอควรจึงค่อยๆเดินไปขึ้นรถเพื่อจะขับไปต่อ

ขับออกตัวอย่างช้าๆ​ แต่ขับไปสักระยะหนึ่งกลับมองไม่เห็นพระรูปนั้นอีกเลย.. ไม่ทราบไปทางไหนรวดเร็วนัก..

"วิชาย่อย่นระยะทางไหมนี่​" 

​ พระรูปนี้แปลกมาก.. จู่ๆก็หายไปอย่างน่าฉงน​
ญาณทิพย์​ เป็นสิ่งที่มนุษย์ที่มากด้วยกิเลสหยาบช้า​กะโหลกหนา โง่ บ้า เซ่อ​อย่างเรานี้จะเข้าใจได้อย่างลึกซึ้งนัก​ 

แม้วันนี้ข่าวคราวพระสงฆ์ในมุมลบจะมีมากมาย​แต่ก็เชื่อเสมอว่า​พระดีสุปฏิปันโนก็ยังมีอีกมากมายหลายรูปที่เราอาจจะยังไม่เคยพบเคยเจอท่านเหล่านั้น พระดีมักจะสงวนตนในที่สงบระงับ ปฏิเสธสิ่งที่เกินเลยในความจำเป็นแห่งสมณสารรูป​ 

พระพุทธศาสนาไม่เคยเสื่อม... พระดียังมีอีกมากเพียงแต่บุญกุศลของตัวเรานั้นมากพอที่จะได้พบเจอท่านนั้นๆหรือไม่​ เท่านั้นเอง...