Penny Loafer รองเท้าคาดเงินเหรียญ
ยังไปต่อไป (move on) จากเรื่องรองเท้าไม่ได้เนื่องเพราะท่านผู้อ่านถามความเห็นมาว่าเหตุไฉน จึงลำดับรองเท้าอย่างที่สวมเอา_loafer (ไม่มีเชือกผูก) ว่าชนิดพู่-tassel มีความเปนทางการมากกว่าชนิดคาดหน้า-penny
อีทีนี้ก็ได้เวลาต้องพาย้อนเวลาไปในยุคที่ว่าแบบธรรมเนียมรุ่งเรือง ว่าคู่เจรจาทางธุระ_กิจธุระ_กรรมนั้นหลายคราวนอกจากกิริยาท่าทาง(มาด) และความรู้ ปวงเขาข่มกันในทีด้วยรหัสการแต่งกาย
จากรูปแรกนี้ขอให้ดูเลขาธิการสหประชาชาติผิวสี โคฟี่ อันนัน ในฐานะผู้นำองค์การสันติภาพโลก สู้อุตส่าห์เเต่งกายให้เกียรติคู่สนทนาเต็มที่ ด้วยรองเท้าทางการผูกเชือก แถมเลซโคลสซ่อนบังใบ อีกตะหาก เข้าถ้ำเสือไปพบ ยอดผู้ร้ายแห่งยุค พลเอก ซัดดัม ฮุสเซน ในฐานะผู้ถูกอเมริกาเจ้าโลกายัดเยียดให้เปนชนวนเหตุสงครามอ่าว(เปอร์เซีย) ค่าที่บุกตัดหน้าไปยึดบ่อน้ำมันแห่งคูเวตมาไว้ในครอบครองเสียก่อน
ซัดดัมหนวดงามก็เอ้เต้เข้าใส่ ท่านโคฟี่ผิวสีของเราเสียยังงั้น ด้วยรองเท้าท็อปบู้ตส์เงาแว๊บแบบล้นเกินส่งสัญญาณว่าการเจรจาครานี้ ข้าพเจ้ายังมีจิตวิญญาณบางประการไม่โน้มเอียงไปในทางสากลโลกกับท่านหรอกน่ะนะ
ข้ามมาอีกซีกโลกหนึ่ง ลีกวนยู ผู้นำตลอดกาลของสิงคโปร์ ยามเฒ่าชราแล้วออกรับแขกเมือง ใส่รองเท้าสวมเอาชนิดว่าไม่มีหน้าหนังคาดเสียด้วยซ้ำ เจอประธานาธิบดีอเมริกา จอร์จ บุชคนลูก ซึ่งไวกว่า หารองเท้าแบบเดียวกันมาสวมปะทะ ก็ในเมื่อเสือเฒ่าชาวเกาะ จะขม้ำจ้าวโลก นกอินทรีก็ไวกว่าด้วยท่าที_ไม่ให้ค่าผม ผมก็ไม่ให้ค่าคุณ
ยามเมื่อโอบาม่า มาเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไปไหนมาไหนต้องใช้รถส่วนตัวกันกระสุนขนมาเอง ในนาม เดอะ บีสต์_เจ้าสัตว์ร้าย พลาดไปใส่รองเท้าผูกเชือกมาเต็มยศเหลือบไปเจอรองเท้าสวมเอาของคู่เจรจา ก็แก้เก้อด้วยการไขว่ห้าง (คำเมืองว่า_ปุ๊กขาก่ายง้อน) ใส่ผู้เฒ่าลี แต่ยามเมื่อแวะไปลงกรุงย่างกุ้ง พม่าเจ้าบ้านก็ใช่จะอยู่เฉยเมินฉาย อุตส่าห์ถอดแตะรองเท้าคีบมาสวมรองเท้าผูกเชือกใส่โสร่งให้เกียรติในขณะที่ พลเอกอาวุโส มินอ่องลายพุทธศักราช 2564 นี้กลับจากรัสเซียมาใส่สูทสากล ประดามนตรีแห่งสหภาพ ยังคีบแตะไปรับอยู่เลยแหม่_ก็เขาคนกันเองนี่นะ
ฝ่ายสมเด็จพระราชาธิบดีบรูไนสุลต่าน ฮัจญ์ญี ฮัสซานัล มูซาอิดดิน วัลดอลเลาะห์ ทรงสนับเพลากางเกงขาลีบปลายเฉวียงขาม้าเปนพระราชนิยม เข้าคู่กับของเท้าท็อปบู้ตส์ที่เสงี่ยมรัดกุม ไม่โฉ่งฉ่างมะเทิ่งอย่างปธน.ซัดดัม
พระสุลต่านนี้เสด็จประชุมที่ใดในโลก โปรดให้นำราชรถโรลสรอยซ์ส่วนพระองค์มาด้วยเปล่า, มิได้ทรงเกรงหวั่นถูกลอบทำร้ายอย่างโอบามาแต่อย่างใด ประชุมเสร็จแล้วเสด็จออกทรงขับเองไปชมเมืองแต่ลำพัง ตามคอนเซ็ปต์ โรลสรอยซ์ยุค 70-90 ออกแบบมาให้เจ้าของสัมผัสขุมพลังอันเร้าใจแต่นุ่มนวลเเต่เพียงผู้เดียว
อีกรูปนี้เปนมาดของ อดีต ฯพณฯอานันท์ ปันยารชุน อดีตปลัดกระทรวงต่างประเทศ เข้าวงเจรจาที่ใดๆไม่มีเคอะเขิน เปนธรรมชาติ ใครจะอาจอวดข่มทำได้ยากยิ่งเพราะเข้าใจแบบธรรมเนียมการสังคมลึกซึ้ง ไปไหนมาไหนใส่สูทปกแหลมไม่มีแกะกระดุมแม้ยามนั่ง โคฟี่ อันนันยังเกรงใจ
กลับมาที่ปัญหารองเท้าเพนนี อดีตกาลผ่านมาอเมริกาฝันว่าอยากใส่รองเท้า dress แบบว่าเปนทางการในความสบายสะดวกพอได้ไหม? สบายอย่างแบบว่าตื่นมาแล้วก็สวมฟั้บเข้าให้ เดินออกจากเตียงไปได้เลย แต่ว่ายังดูดีพอมีความสามารถเรียกหาความเคารพ_command respect ได้อยู่ ประดาผู้คนแถวมหาวิทยาลัย ไอวี่ ก็ชอบใช้ ใส่แบบว่าลงจากเตียงยังไม่ทันใส่ถุงน่องถุงเท้าก็สวมสอดฝ่าตีนเปลือยเข้าได้ ใส่กางเกงขาสั้นก็สวมได้ ร้านค้าทั่วไปไม่ค่อยมีขาย มีขายแต่ร้านรอบๆมหา’ลัย ไม่ว่าจะ เจ เพรสส์ หรือว่า บรู้คส์ บราเธอร์ นัยยะว่าใส่เเล้วเปนสมาชิกแห่งมหาลัยไอวี่เต็มตัว ว่างั้น ส่วนที่เขาเรียกกันว่าเพนนี ก็เพราะว่าหน้าคาดของรองเท้านี่_มีช่อง เปนช่องกรีดเว้าเข้าเปนลวดลาย อันยั่วยวนให้เยาวชนอยากจะเอาอะไรไปแยงแหย่มันดูตามประสา
ไอ้ครั้นจะบอกว่าของกูทำแหย่เล่นเพลินๆมือ, เพื่อมิให้เสียหน้า, ตามวิชาไอวี่เกลื่อนๆหน้า ก็ต้องว่าคำตอบต้องให้มันดูดีและก็ให้เหมือนว่ามันมีเหตุผล “ไม่รู้รึว่า ค่าโทรศัพท์ อเมริกาเรามันขั้นต่ำสองเพนนี?!”
“ไอ้ประจงยัดแกะเเคะใส่เหรียญนี่ก็ไว้ยามยากสิเว้ย ถ้าว่าโดนไอ้พวกมืดมันจี้เงินไปหมดกระเป๋า ยังไงก็ยังเหลือเงิน สองเพนนี ไว้โทรฉุกเฉินหาแม่ให้มาช่วยสิเล่า”
55 ถ้าว่ารู้ที่มาอย่างนี้แล้วว่าเพนนี โลฟเฟอร์เปนรองเท้านักศึกษาแถมว่าไม่ใส่ถุงเท้าก็เอาไหว คล้ายจะเปนรองเท้าม็อกกาซีนอยู่รอมร่อ แล้วไฉนจะเปนทางการกว่า tassel loafer ฝ่ายพู่ ผู้ประจงอุตส่าห์ร้อยสายเชือกหนัง lace ให้รอบตัวแล้วมาโผล่เปนปมตายอยู่หน้ามันละ พระคุณ?
รูปสุดท้ายขอยกตัวอย่างรูปเด็กฝึกงานในวอลสตรีท พยายามเต็มที่แต่งตัวให้เหมือนผู้ใหญ่ไปทำงานคนแว่นที่ยกขานั้น ยังเเลสังเกตเห็นสายเชือกหนังร้อยรอบ บ่งความเปนtassel loafer เปนอันสรุปผลได้ว่ายามก้าวออกจากโรงเรียนนักศึกษาต้องล่ะก็ต้องละเพนนีไว้ มาใส่ของเปนทางการมากกว่าไม่งั้นเจ้านายในวอลสตรีทเขาจะว่า. “Hey you !”
นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 41 หน้า 17 ฉบับที่ 3,697 วันที่ 18 - 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2564