เปิดใจ‘ภัคพล เลี่ยวไพรัตน์’  ทำไมต้อง... เจ้าแม่กวนอิมทะเลใต้

 ที่มาของโครงการนี้ นายภัคพล เลี่ยวไพรัตน์ รองกรรมการผู้จัดการใหญ่ บมจ.ทีพีไอ โพลีน เพาเวอร์ (TPIPP) เล่าว่า เริ่มจากการเข้ามาสำรวจพื้นที่ในอีกโครงการหนึ่ง และได้เห็นถึงศักยภาพของพื้นที่มีค่อนข้างสูง แต่ข้องใจว่าทำไมคนไม่มาเที่ยว จึงกลับมาคิดว่าส่วนหนึ่งมาจากสถานการณ์โควิด-19 แต่อีกส่วนหนึ่งคิดว่าสิ่งที่ดึงดูดนักท่องเที่ยว อาจจะไม่ใช่ธรรมชาติเพียงอย่างเดียว

ยกตัวอย่างประเทศสิงคโปร์ ทรัพยากรธรรมชาติเขามีอะไรบ้าง เขาไม่มีอะไรเลย แต่สิงคโปร์เขามีแลนด์มาร์ค ที่สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ เช่น มารีน่าเบย์ แซนด์ส โรงแรม 6 ดาว เขามียูนิเวอร์แซล สตูดิโอ ก็คือต้องมีแลนด์มาร์คอะไรสักอย่างที่จะดึงดูดนักท่องเที่ยว

“เราก็กลับมามองว่า แล้วถ้าเราจะสร้างแลนด์มาร์คตรงนี้ จะมีแลนด์มาร์คอะไรที่น่าจะสามารถดึง ดูดนักท่องเที่ยวมาได้ ซึ่งต้องเป็นนักท่องเที่ยวจำนวนมากจากทั่วโลก ไม่ใช่แค่กลุ่มเล็กๆ แน่นอนว่าประเทศที่มีประชากรเยอะสุดในโลกคือ ประเทศจีน”

นายภัคพลกล่าวอีกว่า ระหว่างนั้นได้เดินทางไปดูงานที่ประเทศจีน ได้ไปเห็นเจ้าแม่กวนอิมทะเลใต้ หรือ หนานไหกวนอิม จึงกลับมาคิดว่า ถ้าทางภาคใต้เป็นเจ้าแม่กวนอิมทะเลใต้ที่เมืองไทยบ้างก็น่าจะดี ก็เลยตัดสินใจจะสร้างเป็นเจ้าแม่กวนอิม

ทำให้มาคิดต่อว่า ทำอย่างไรถึงจะเป็นแลนด์มาร์คที่แปลกใหม่ เพราะถ้าทำเหมือนคนอื่นก็จะไม่มีใครมา ที่หาดใหญ่ก็มีเจ้าแม่กวนอิมแต่องค์เล็ก จึงคิดว่าเจ้าแม่กวนอิมองค์นี้จะต้องทำเป็นองค์ใหญ่ และสูงมากๆ ติดอันดับต้นๆ ของโลก เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวทั่วโลก โดยเฉพาะคนจีน ฮ่องกง มาเก๊า ไต้หวัน ตลอดจนเพื่อนบ้านกัมพูชา เมียนมา ลาว เวียดนาม เพราะถ้าไม่ใหญ่ขนาดนั้น ก็จะไม่ใช่แลนด์มาร์ค “ขณะนี้กำลังปรับพื้นที่ โดยจะใช้เวลาประมาณ 2-3 ปี”

มีคนถามว่าทำไมไม่สร้างพระพุทธรูปไปเลย ถ้าต้องการดึงชาวพุทธ ก็เพราะเจ้าแม่กวนอิมเรียกได้ว่ากลางๆ ไม่ได้ศาสนาพุทธไปเลย ก็เลยคิดว่าเจ้าแม่กวนอิมนี่แหละเหมาะสมที่สุด และเจ้าแม่กวนอิมตอบโจทย์เรื่อง แลนด์มาร์ค

นายภัคพลยํ้าว่า อีกประการ ที่สำคัญคือ เรื่องของพื้นที่ภาคใต้ทุกวันนี้ ที่ต้องเรียกว่าค่อนข้างจะถูกลืม โดยภาครัฐมาหลายยุคหลายสมัย จากตอนแรกภาคใต้คือภาคที่ร่ำรวยที่สุด “เพราะอะไร ภาคใต้ทรัพยากรธรรมชาติก็มี แหล่งท่องเที่ยวก็มี นํ้าไม่เคยขาด อาหาร ซึ่งเป็นที่ทราบกันอยู่ว่าซีฟู้ดภาคใต้มีมาก รวมถึงยังมีสถาบันการศึกษา คือมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ม.อ.) เป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศ ทั้งๆ ที่ภาคใต้มีครบทุกอย่าง แต่กลับเป็นภาคที่จนที่สุด ทำไม?”

ก็เพราะมีคนกลุ่มหนึ่ง พยายามหาเหตุผลต่างๆ นานา เพื่อไม่ให้มีการพัฒนา คนกลุ่มนี้เขาเสียงดัง ทำให้ภาคใต้ไม่ถูกพัฒนา ดังนั้น ภาคใต้ในตอนนี้กลายเป็นภาคที่มีรายได้ประชากรต่อหัวน้อยที่สุดในประเทศ

ทำยังไงล่ะคราวนี้  สิ่งแรกที่ต้องทำและสำคัญที่สุดสำหรับภาคใต้ คือ สร้างงาน สร้างเงิน สร้างรายได้ เมื่อนักท่องเที่ยวเข้ามาคุณต้องมีสิ่งที่รองรับ ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม ที่พักร้านอาหาร และธุรกิจที่จะมารองรับการท่องเที่ยวและเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว แต่หากคุณออกมาโวยวายห้ามสร้างห้ามพัฒนา ก็จะอยู่แบบนี้ต่อไป บางคนบอกว่าอยู่แบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว

มีคำกล่าวว่า “The biggest obstacle to a great life is a good life - สิ่งที่จะกั้นคุณจากชีวิตที่ยอดเยี่ยมคือชีวิตที่ดี” ตอนนี้คุณอาจจะมีชีวิตที่คุณคิดว่าดีอยู่แล้ว แต่กลายเป็นสิ่งที่กั้นคุณไปสู่ชีวิตที่ยอดเยี่ยม จึงอยากจะบอกว่า อย่าคิดว่าสิ่งที่คุณมีมันดีอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นอย่าไปเปลี่ยนมันเลย ไม่แน่นะ คุณอาจจะมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมรออยู่อีก อย่าลืมข้อนี้เด็ดขาด

"ฉะนั้น การก่อสร้างเจ้าแม่กวนอิมดังกล่าว ต้องการมาสร้างงาน สร้างรายได้ให้กับพื้นที่ให้กับภาคใต้เป็นสิ่งสำคัญ “นอกจากการถูกลืมในการพัฒนาพื้นที่แล้ว ก็ยังมีเรื่องความไม่สงบในพื้นที่ ฉะนั้น ถ้าหากมีความเจริญเกิดขึ้นในพื้นที่ เหตุการณ์ความไม่สงบก็จะหายไปโดยอัตโนมัติ”

สำหรับการคัดค้านก่อสร้าง เจ้าแม่กวนอิมในพื้นที่ว่า คนที่คัดค้านแน่นอนว่าเขามีธง ซึ่งสิ่งที่พยายามจะทำคือ เขาพยายามโยงโครงการเจ้าแม่กวนอิมไปกับอีกโครงการหนึ่ง ซึ่งโครงการนั้นเป็นเรื่องของรัฐบาล เขายังศึกษาของเขากันอยู่ เขาก็ทำตรงนั้นไป

“อยากให้แยกประเด็นคือ อย่าเอามาโยงกันมั่วๆ แน่นอนว่านักลงทุนเป็นคนเดียวกัน แต่เป็นคนละโครง การ งบการลงทุนในแง่ของบริษัทเราก็แยกกัน คนละงบกัน ดังนั้น ต้องบอกว่ามันคือคนละโครงการ อย่าเอามาโยงกัน”

ฉะนั้น จึงอยากให้มองถึงโอกาสที่มันจะเกิดขึ้นได้ แล้วมันไม่ใช่จะเกิดขึ้นไม่ได้ แต่มันจะเกิดขึ้นถ้าภาคเอกชน และทุกภาคส่วนร่วมมือกัน ประเทศนี้ไม่ใช่การกินรวบ เราควรมาช่วยกัน ลงทุน ช่วยกันขับเคลื่อนเศรษฐกิจ ขับเคลื่อนการพัฒนา ให้เกิดความเจริญในพื้นที่ เพื่อชีวิตที่ยอดเยี่ยม นายภัคพล ยํ้าทิ้งท้าย 

สมชาย สามารถ/รายงาน
หน้า 10 หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 42 ฉบับที่ 3,815 วันที่ 4-7 กันยายน พ.ศ.2565