84,000 ชุด กับ มนุษย์ตามธรรม! ฉากที่ 16

ผู้ที่เบื่อหน่ายชีวิต รู้อยู่ใช่ไหมว่า “ชีวิต” หมายถึงอะไร กรณีแบบนี้ต้องคุยกันหลายนาที ลากเสื่อมานั่งจับเข่าคุยกันสักนิดก่อนจะปลิดวิญญาณให้มุดออกจากร่าง ชีวิต! คล้ายกับ รถเก๋ง ที่วิ่งฉิวเฉียดเบียดรถลุง! (ฮา)

เครื่องพยุงเยอะแยะ สังเกตนัยได้จากกรณีที่ บุรุษ นํ้าลายจะหยดเพราะเฝ้ามอง “สตรีข้างบ้านที่ยังมีชีวิต” ทุกวัน ลีลาใกล้เคียงกับเด็กที่มองขนมด้วยความอยาก เดินผ่านโซนขนมนานาชาติทีไรมักจะลงไปนอนดิ้นร้องสนั่นดังลั่นห้าง
 

สรรพสินค้า ไม่สนใจว่าในกระเป๋ามีตังค์อยู่กี่ กหาปณะ รู้ใช่ป่ะ กหาปณะ คือ มาตราเงินโบราณ 1 กหาปณะ = 20 มาสก = 4 บาท (อิๆ) เด็กแผดเสียงแว๊ด “จะเอ๊า! จะเอา!” มิรู้กระแสอะไรเลยว่าเขาเก็บภาษีกันชิ้นละ 145% (ฮา)

คำว่า “วิต” พจนานุกรมแปล ไทย- ไทย ของ อ. เปลื้อง ณ นคร แปลว่า “ซึ่งรู้อยู่แล้ว” คือ มีชื่อเสียง, ผู้คนรู้จัก ภาษาลาติน แปลว่า “วิต” คือ “การดำเนินตัวตนจนสิ้นอายุขัย”

คำว่า “ชี” หมายถึง ผู้ห่มธรรม คือ “ผู้ทำตัวตามหลักธรรม” และ “คุณ” คือ “ความดีซึ่งมีอยู่ในสิ่งของหรือตัวตน” หรือ “ทำสิ่งที่เป็นปุยอย่างสำลี” โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ “ต้นกำเนิด” ประมาณว่า “แม่” เป็น “ต้น” และ “พ่อ” เป็น “ผู้ใส่ปุ๋ย” (อิๆ)

รวมความได้ภาพตามอัธยาศัยว่า “ชีวิต” หมายถึง คนที่รู้จักตนเองและผู้อื่นก็รู้จัก ว่า ใครเป็นต้นกำเนิดให้เราออกมาเผชิญโลก โดยวางตัวให้ตนเองมีความดีอยู่ในตัวตนและในสิ่งของที่เกี่ยวข้อง ทั้งนี้ จะอยู่เย็นเป็นสุข หรือ อยู่ร้อนนอนทุกข์ อยู่ที่เราเคยทำตัวเป็นมงคล หรือ เราเคยทำตัวเป็นหัวโจกสายเสื่อมเสีย

ครูใหญ่โรงเรียนอนุบาลเชิญ กูรูซูโม่ มาสอน เสน่ห์ในการเล่นกิฬา กูรูซูโม่ ยิงคำถามข้อแรกว่า “อะไรทำให้โลกเอียง!” กูรูซูโม่ เก็บมุกคำเฉลยเอาไว้ในใจว่า “โลกมีความอ่อนน้อมจึงโค้งคำนับพระอาทิตย์อยู่เป็นนิตย์” ปรากฏว่าผิดคาด เด็กหญิงแก้ว อนุบาลตัวแสบ ตอบสวนโดยไม่ลังเลว่า “กูรูซูโม่ เป็นสาเหตุที่ทำให้โลกเอียง เพราะว่า กูรูซูโม่ อ้วนมากเลยค่ะ” (ฮา)

                              

เรื่องนี้ชี้ให้เห็นว่า เด็กหญิงแก้ว ยังไม่รู้ วิชาครองตนให้ตนเป็นคนดีที่น่ารัก “สัปปุริสธรรม7” หลักปักไว้ไม่ให้ “สติล้ม” แง่คิดจะคมถ้ารู้จักใคร่ครวญ เหตุ ผล ตน ประมาณ กาล สังคม บุคคล

สำหรับ กูรูซูโม่ สอบผ่านครบเจ็ดประการ เพราะว่า เขานึกเห็นภาพว่า ถ้าเขาลงมือใช้ “มาตรา 5”

ใบหน้า เด็กหญิงแก้ว จะบวมฉุ เนื่องจาก มาตรา 5 คือ มือที่มีห้านิ้ว ของ กูรูซูโม่ นั่นเอง (ฮิๆ)

เมื่อ คน ผจญภัยกับ มนุษย์ ตลกร้ายก็คายพิษ มันเป็นเรื่องสั้น ที่ ย้าว ยาว ลีลาของเรื่องนี้มีอยู่ว่า นางสาวแก้ว คิดว่าตนเองฉลาด จึงบอกกับ นางขวด ว่า “หัวหอมเป็นอาหารเพียงอย่างเดียวที่ทำให้ฉันร้องไห้ได้” นางสาวขวด หมั่นไส้ จึงเอามะพร้าวสดขว้างใส่หน้า นางแก้ว (แฮ่ะๆ)

นี่ก็ชี้ชัดได้ว่า นางสาวแก้ว ไม่ได้พกพาวิชาครองตนให้ตนเป็นคนดีที่น่ารัก “สัปปุริสธรรม7” หลักปักไว้ไม่ให้ “โดนขว้างจนล้ม” แง่คิดยังไม่คมเพราะไม่ชำนาณในการใคร่ครวญ เหตุ ผล ตน ประมาณ กาล สังคม บุคคล

นางแก้ว ไม่เจ็บในวัยอนุบาลจึงไม่รู้จักจำ มองข้ามการพิจารณา ไม่ได้มองข้ามช็อตว่า “บุคคล” เช่น นางสาวขวด นิสัยเป็นอย่างไร “การประมาณ” ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากโอ้อวดกับ “นางสาวขวดจอมห่าม”

เรื่องถัดมาจะฮากันไหมเนี่ย นักธุรกิจของ จิ๋น ออสเตรเมีย นิวซีแมว อัฟนาฬิกาใต้ กำลังงัดลิ้นชิงกระแซะกันว่า ใครมีของดีที่สุด จิ๋น เขาอ้างว่า “เมืองผมกำแพงที่ใหญ่ที่สุด” ออสเตรเมีย เกทับตามว่า “เมืองผมมีหญ้าที่ดีที่สุด” นิวซีแมว ก็ต่อมุกว่า “เมืองผมมีธงที่ดีที่สุด” อัฟนาฬิกาใต้ ยิ้มเยาะเย้ยว่า “เมืองผมมีสปริงบัค สักวันผมจะไปกระโดดข้ามกำแพง ขี้บนหญ้า แวะเอาธงมาเช็ดตูด น่าจะสนุกดีพิลึก (ฮิๆ)

ถ้าได้ฟังพระเทศนาสักหน่อย ก็คงจะไม่คิดเลวพูดร้ายแบบนี้ กรณีนี้ไม่ต้องไปถามหมอดู เราเดาชะตา ฑูตอัฟนาฬิกาใต้ ได้เลยว่า เขาจะโดน พระหัตถ์เข้า พระบาทแทรก เอาดวงมาแก้ก็ไม่ทันกิน

เขาพูดกันทั่วโลกว่า Gen Alpha คือ เด็กโชคดีที่เกิดในปี 2010 - 2024 นับอายุตั้งแต่ 0 - 14 ปี เยาวชนรุ่นนี้เขาโตมากับ อินเทอร์เน็ต และ โลกเสมือน ผมทึ่งในการใช้คำสแลง อย่างเช่น Gen Y ปล่อยมุกมือสองว่า “ห่วย” Gen Z ปล่อยของว่า “ไม่ไหว”
 

นี่มันถ้อยคำธรรมดาไม่มีอะไรหวือหวาเฉียดหัวใจ น่าสนใจ หรือ น่าแปลกใจ Gen Alpha ปล่อยถ้อยคำปกติ ว่า “ไม่ไหวบอกไหว” ความหมายทั้งสามรุ่น มีความหมายตรงกันว่า “แย่, ไม่ดี” ผมยังไม่สรุปว่าไลฟ์สไตล์การถ่ายอารมณ์ผ่านคำสแลง จะบอกว่าใช้ถ้อยคำผิดคาด ราวกับหวนกลับเข้าสู่พจนานุกรม เขาดื่มนํ้ายี่ห้อ “สัปปุริสธรรม7” รึนี่? 

หน้า 6 หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจปีที่ 45 ฉบับที่ 4,091 วันที่ 27 - 30 เมษายน พ.ศ. 2568