เพิ่ม thansettakij
ลงในหน้าจอหลักของคุณ
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อวันที่ 1 ส.ค.2564 ที่ผ่านมา กลุ่มเพื่อนนิเทศจุฬาฯ รุ่น 40 ได้เผยแพร่จดหมาย จากเพื่อนถึงเพื่อน : กลุ่มเพื่อนนิเทศจุฬาฯ รุ่น 40 ส่งจดหมายถึงลูกสาวนายกฯ โดยระบุว่า
ถึง พลอยเพลิน
จำได้ไหมว่า ใต้ถุนเสียงกลองสันฯ ละครคณะ การฝึกงานต่างจังหวัด โซฟาหน้าสตูดิโอเอ็มซี และมิตรภาพ 17 ปี ได้ผูกใจพวกเราไว้ในฐานะนิเทศจุฬาฯ รุ่น 40 มากแค่ไหน ความทรงจำและความผูกพันฉันเพื่อนที่ดีต่อกัน ทำให้การเขียนจดหมายฉบับนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับพวกเรา สิ่งที่อยากบอกพลอยเพลินคือ พวกเราพบและประสบความทุกข์ยากมาโดยตลอดหลายปีที่ผ่านมา ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีซึ่งเป็น "พ่อของเพื่อน"
ที่ผ่านมาพวกเราพยายามเคารพความเป็นส่วนตัวของพลอยเพลินมาตลอด เพราะเชื่อว่า "นายกฯ" และ "พ่อ" คือบทบาทที่แยกขาดจากกันแต่วิกฤต COVID-19 คือ เหตุเร่งเร้าให้พวกเราเลือกเส้นทางที่อาจกระทบใจและก้าวเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวของพลอยเพลิน ด้วยการเขียนจดหมายที่ไม่เคยกล้าเขียนฉบับนี้
พวกเราไม่อาจรู้ได้ว่า พลอยเพลินรับรู้สถานการณ์บ้านเมืองมากน้อยแค่ไหน จึงอยากบอกให้รู้ว่าในสายตาพวกเรา การบริหารงานของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นำไปสู่ปัญหาหลายอย่าง โดยเฉพาะปัญหาเรื่องการควบคุมการระบาดของโรค COVID-19 การสื่อสารของรัฐบาลที่สร้างความสับสนให้ประชาชน
การแสดงท่าที่แข็งกร้าวต่อการวิพากษ์วิจารณ์การทำงาน และการบริหารจัดการวัคซีนที่ล่าช้า
อันเป็นเหตุให้ระบบสาธารณสุขของไทยเผชิญกับภาวะวิกฤต คนป่วยล้นโรงพยาบาล บางคนนอนรอความช่วยเหลืออยู่ที่บ้านอย่างไรความหวัง มีคนนอนตายข้างถนน ผู้คนจำนวนมากบอบช้ำจากพิษเศรษฐกิจ บางคนต้องปิดกิจการ มากมายที่ต้องตกงาน และหลายคนฆ่าตัวตายด้วยความสิ้นหวัง
พวกเราจึงเห็นว่าการบริหารงานของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในฐานะนายกรัฐมนตรี มีส่วนนำพาประเทศไทยไปสู่สถานการณ์ที่ยากลำบากในเวลานี้
พวกเราเห็นพ้องต้องกันว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ต้องแสดงความรับผิดชอบต่อการบริหารงานที่ผิดพลาดด้วยการลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีโดยทันที เพื่อเปิดโอกาสให้ผู้อื่นที่มีความรู้ความสามารถเข้ามาบริหารประเทศตามวิถีทางในระบอบประชาธิปไตย พวกเราเชื่อว่าการบริหารงานที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพ เป็นปัจจัยสำคัญที่จะช่วยคลี่คลายวิกฤตการณ์ของประเทศครั้งนี้ได้
ฟังเสียงของพวกเราได้ไหมพลอยเพลิน เสียงของเพื่อน เสียงของคนที่ถูกเลื่อนฉีดวัคซีนอย่างไม่มีกำหนด เสียงของพนักงานที่ต้องออกไปทำงาน โดยไม่รู้ว่าจะนำเชื้อกลับมาติดคนที่รักวันไหน เสียงของคนทำงานอิสระที่ต้องขายบ้านขายรถ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงดูครอบครัว เสียงของลูก ของน้อง ของภรรยา ที่เจ็บปวดเพราะคนในครอบครัวติด COVID-19 และเสียงของประชาชนที่ไร้หนทาง
ฟังแล้วไตรตรองในฐานะของคนที่มองเห็นคุณค่าความเป็นคน ลองยื่น "กำไลหินใจเย็น" เส้นเดิมให้พ่ออีกครั้ง แล้วขอให้พ่อลาออก พวกเราเชื่อมันว่าเสียงของพลอยเพลินสำคัญต่อพ่อเสมอ
จาก "พวกเรา" เพื่อนนิเทศจุฬาฯ รุ่น 40 (ตามรายชื่อแนบท้ายในจดหมาย)