ผ่าอาณาจักรอสังหาฯ เจริญ สิริวัฒนภักดี (3) เจ้าสัวผู้หลงใหลถิ่นเมืองเก่า

เจริญ เป็นอภิมหาเศรษฐี ที่ชอบสะสมที่ดินและอสังหาริมทรัพย์เป็นที่สุด และที่ถือเป็น ซิกเนเจอร์ ด้านอสังหาริมทรัพย์ของเขาที่ไม่เหมือนเจ้าสัวคนไหน คือ การซื้อที่ดินในย่านการค้าเก่าแก่มาพัฒนา ยิ่งเก่าเจริญยิ่งปรารถนา เอเชียทีค เดอะ ริเวอร์ฟร้อนท์ ศูนย์การค้าบรรยากาศย้อนยุคสมัยอาณานิคม ที่พัฒนาจากที่ดินโกดังเก่าของ บริษัท อีสต์เอเชียติกฯ ที่เจริญซื้อมา คือตัวอย่างหนึ่ง

[caption id="attachment_57754" align="aligncenter" width="700"] อาคารและย่านหารค้าเก่าที่เจริญซื้อ[/caption]

หรือกรณีซื้อที่ดินเวิ้งนครเกษมจาก 14 ไร่ 91 ตารางวา สมบัติของกองมรดก 5 ตระกูลใหญ่คือ กิติยากร สวัสดิวัฒน์ เทวกุล โสณกุล และ บุญยะปานะ เมื่อปี 2555 มูลค่ากว่า 4 พันล้านบาท ซึ่งเป็นการซื้อ-ขายที่ดินที่ฮือฮาที่สุดครั้งหนึ่งของเมืองไทย ปัจจุบันแม้เจริญยังหาข้อสรุปกับผู้อาศัยเดิมไม่ได้ทั้งหมด แต่น่าสนใจว่าเขาจะพัฒนาชุมชนธุรกิจที่มีประวัติย้อนหลังไปถึงสมัยรัชกาลที่ 5 ออกมาให้มีหน้าตาอย่างไร?

เช่นเดียวกับ การกว้านซื้อที่ดินย่านการค้าเก่าแก่อย่าง ถนน ช้างคลาน ถนนเจริญประเทศ ของจังหวัดเชียงใหม่รวมทั้งอาคารเก่าแก่อีกหลายหลังที่ถูกจับตาเช่นกันว่า เจริญจะปรับโฉมออกมารูปแบบไหน ? เป็นเรื่องคาดเดายากว่าเพราะเหตุใด ? เจ้าสัวเจริญ จึงหลงใหลเขตเมืองเก่ามากๆ ทั้งที่ราคาต่อตารางวาไม่ใช่ถูก อีกทั้งยังมี"ผู้อาศัยเดิม" เป็นโจทย์ให้ขบคิดต่อ เช่นกรณีเวิ้งนาครเกษม หรือ ชุมชนในเขตเมืองเชียงใหม่ เป็นต้น

อีกทั้งเจริญนิยมรักษาสถาปัตยกรรมเดิมๆ และ คงบรรยากาศเก่าๆของชุมชนเอาไว้ ถ้ามองจากมุมนี้เหตุผลที่ เจ้าสัวเจริญหลงใหลถิ่นเมืองเก่า และซื้อมาพัฒนาต่อ อาจไม่มีอะไรซับซ้อน ไปกว่า เขาคิดถึงความหลัง....เท่านั้น !!!! "

จากหนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 36 ฉบับที่ 3,161
วันที่ 29 พฤษภาคม - 1 มิถุนายน พ.ศ. 2559