*** หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ฉบับ 3639 ระหว่างวันที่ 27-30 ธ.ค.2563 กาแฟขมประจำการ ฉบับส่งท้ายปี 2563 สิ้นปี 2563 แห่งความยากลำบาก ที่คนไทยต้องทุกข์ยากเผชิญร่วมกันมาตั้งแต่เดือนมี.ค.ที่เจอโรคระบาดจากเชื้อไวรัสโควิด-19 ต้องหยุดเชื้อเพื่อชาติ สถานการณ์วิกฤติถึงขีดสุดบางคนต้องตกงาน ถูกเลิกจ้างด้วยสถานประกอบการที่ได้รับพิษภัยผลพวงจากโควิด บัดนี้ยังไม่ฟื้น
*** บัดนี้มันมาอีกแล้ว การระบาดรอบ 2 คาดการณ์กะเก็งกันมาจากผู้เชี่ยวชาญบรรดาคุณหมอทั้งหลายว่าเที่ยวนี้น่าจะหนักกว่ารอบแรก ถ้าดูสถานการณ์ต่างประเทศพ่วงไปด้วย จะเห็นไวรัสอันตรายตัวนี้บ้างก็บอกกลายพันธุ์แรงขึ้น ที่อังกฤษติดเชื้อวันเดียวพุ่งพรวด 3 หมื่นคนจนต้องหามาตรการกันใหม่
*** เรื่องของเรื่องที่ระบาดรอบ 2 นี้ ก็อันเนื่องมาจากความประมาทและผลประโยชน์ทั้งผลประโยชน์เฉพาะตัวและทางธุรกิจ มากกว่าเห็นแก่ชีวิต เห็นแก่สังคมเป็นส่วนรวม ก็เพราะมีผลประโยชน์เบื้องหลัง เบื้องลึกลงไปในเรื่องนำเข้าแรงงาน ค่าหัวแรงงานเถื่อนนั่นไง จึงเป็นชนวน สำคัญให้เชื้อโรคที่นำเข้ามากระจาย ก็เพราะผลประโยชน์ทางธุรกิจที่ต้องวิ่งเรือประมง แบกกุ้ง หามปลา นั่นไงจึงต้องการแรงงานเข้ามาช่วย แต่ก็ต้องตรวจคัดกรอง สอบสวนโรคให้ถูกต้องจึงให้เข้ามาได้ ก็กฎเกณฑ์กติกามีการวางกันแล้วมิใช่หรือ หรือผลประโยชน์บังตาจนมืดมิดไปทั่วแล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าเวลามีเหตุแบบนี้จะมีการควานหาตัวผู้กระทำผิดได้หรือไม่ ทั้งเครือข่ายความมั่นคง ทหาร ตำรวจ ฝ่ายปกครอง สาธารณสุข แรงงาน จะมีคนรับผิดชอบไหม อย่างไร หรือปล่อยผ่านแบบหยวนๆ โดยตลอดเหมือนที่ผ่านๆ มาหายไปเป็นคลื่นกระทบฝั่งประเทศไทยรอบนี้ที่ทำดีมาโดยตลอดจะพังลงหรือไม่ ก็พิสูจน์ฝีมือลุงตู่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ในการนำทีมบริหารจัดการ
*** ไม่ประสงค์ฟื้นฝอยหาตะเข็บ พอเกิดเหตุแล้วมานั่งโทษว่ากันไปมา แต่ยังอดคาใจไม่ได้ แรงงานพม่าถูกกฎหมายในไทยมีกว่า 2 ล้านคน แต่มีเถื่อนมากกว่า 2 แสนคน และมีเถื่อนจริงๆแบบไม่รู้จำนวนอีกเท่าไหร่ ข้ามชายแดนเข้ามาอยู่ในไทยโดยตรง และยังมีอีกประเด็นที่งอกออกมาใช้ไทยเป็นทางผ่านข้ามกลับบ้าน ข้ามไปทำงาน ค่าหัวคิดตามระยะทางส่ง ถ้าส่งไกลหน่อย เช่น ข้ามกลับจากมาเลเซียไปกัมพูชาก็หลักหมื่น แค่ข้ามชายแดนหลักพัน ข้ามชายแดนแล้วข้ามจังหวัดก็หลักหลายพัน 4-5 พนบาทเป็นอย่างน้อย นั่นหมายถึงวงเงินเป็นพันเป็นหมื่นล้านในขบวนการ แต่ทำให้คนอื่นในสังคมเดือดร้อนกันถ้วนทั่ว
*** ถ้ายังจำกันได้ “ฐานเศรษฐกิจ” รายงานมีบริษัทซอมบี้ หรือผีดิบจำนวนมากขึ้นๆๆ จากภัยโควิดรอบ 2 ถึงเวลานี้พวกนั้นคงตายสนิท เศรษฐกิจที่ทำท่าว่าจะฟื้น ก็คงต้องดับฝันไปโดยปริยาย หากจัดการการระบาดรอบ 2 นี้ล่าช้า และที่น่าห่วงมากกว่านั้น ในบางจังหวัด เดิมคนที่มีเหลือพอแบ่งปัน สามารถเจียดให้ได้ แต่คนที่มีเหลือพอแบ่งปันเที่ยวนี้อาจจะไม่มีเหลือให้แบ่งปันแล้ว คราวก่อนในการล็อกดาวน์ มีการระดมเงิน ข้าวของ เครื่องใช้ส่งเข้าไปยังสถานที่กักกัน คราวนี้ธุรกิจของคนที่ควักให้รอบนั้น ยังไม่ทันฟื้น ก็ไม่มีแล้วที่จะยื่นมาร่วมด้วยช่วยกัน
*** บังเอิญไปหัวเมืองปักษ์ใต้เมื่อต้นสัปดาห์ที่ผ่านมา (ก่อนโควิดรอบ 2 ระบาดลุกลามขยายวงไปหลายจังหวัด) ก็ได้มีโอกาสสนทนาพาทีเจ้าของธุรกิจบ้าง เจ้าหน้าที่ราชการบ้าง เกาะสมุยทั้งรีสอร์ท โรงแรมเล็กใหญ่เงียบสนิท ภูเก็ตมีคนประปรายแต่ไม่ใช่กำลังซื้อหลัก พวกนี้อาศัยต่างชาติเป็นหลัก กระบี่ เกาะพีพีหายใจรวยรินเต็มที แต่ประคองให้พอเปิดได้ มีเงินจ้างคนงานบ้างก็หรูแล้ว มารอบนี้หลายคนหล่นคำจบเห่เลยทีเดียว หลายคนก้มหน้าน้ำตาคลอทดท้อต่อชะตาชีวิต
*** ประเมินเบื้องต้นมาแล้ว ความเสียหายทางเศรษฐกิจของจังหวัดสมุทรสาคร ต้นตอระบาดรอบ 2 นี้ อำไพ หาญไกรวิไลย์ ประธานหอการค้าจังหวัดสมุทรสาคร บอกผลกระทบจากโควิด-19 และการประกาศปิดพื้นที่บางส่วนแบละมาตรการคุมโรคเบื้องต้นไปจนถึง 3 ม.ค.2564 คาดว่ายอกจะพุ่งไปที่ 1.6 หมื่นล้านบาท ภาคธุรกิจสินค้าและการบริการเสียหาย 4,200 ล้านบาท, ภาคธุรกิจและประมงต่อเนื่อง 6,000 ล้านบาท, ตลาดชุมชน 4,700 ล้านบาท, เกษตร 400 ล้านบาท ,โอทอป วิสาหกิจชุมชน 50 ล้านบาท, ห้างสรรพสินค้า 100 ล้านบาท อื่นๆ 500 ล้านบาท
*** เป็นยังไงหล่ะคราวนี้ โรคโควิดกระจอกๆ ของทั่นรัฐมนตรี อนุทิน ชาญวีระกูล แห่งกระทรวงสาธารณสุข ซึ่งบรรดาคุณหมอหลายท่านและโลกโซเชียลออกมาแห่กันไล่ให้พ้นสธ.ในยามนี้ ลองไปทบทวนให้ดีๆ อีกที รมต.สธ.ต้องเป็นแม่ทัพหลักบริหารและทำให้เห็น การจัดการและรับมือกับวิกฤติต้องไม่ดีแต่ปาก หากแต่ให้ลงมือทำ ก็ไม่ต้องช้ำใจไล่ฟาดงวงฟาดงาเอากับใครต่อใคร