จากการเปลี่ยนกลยุทธ์จากการขุดพลอยทับทิม แล้วส่งมาขายที่ตลาดค้าพลอยที่อำเภอแม่สาย เป็นการซื้อมา-ขายไป แม้ตลาดจะยังคงเป็นตลาดเดิมๆ อยู่ แต่การค้าจะกว้างขึ้นและมีมากขึ้น ซึ่งเป็นการสร้างฐานะที่มั่นคงมากขึ้น แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการเดินทางไปเยี่ยมญาติของสามี และได้ไปพบเห็น “อำพัน Amber” ที่มีอยู่อย่างดาดดื่นในหมู่บ้านของสามี ทำให้คุณสุวรรณีติดไม้ติดมือกลับมากรุงเทพฯ และเริ่มเข้าไปเรียนรู้และศึกษาเกี่ยวกับอำพันมากขึ้น อีกทั้งได้ใช้เวลาในการหาช่องทางการตลาดของพลอยอำพันไปด้วย ที่ในประเทศไทยในขณะนั้นพลอยอันพัน ยังไม่ค่อยจะแพร่หลายมากนัก ซึ่งเป็นการมองต่างคิดต่างนั่นเอง
สำหรับพลอยอำพันที่เป็นพลอยเนื้ออ่อน หรืออีกนัยยะหนึ่งเป็นยางไม้ที่ในอดีตกาลหลายร้อยหลายพันปี ซึ่งเป็นเนื้อยางที่มีความหนืดอยู่ในตัว จึงทำให้แมลงต่างๆ ที่หลงไปติดอยู่ในเนื้อยางนั้น ไม่สามารถที่จะหลุดรอดชีวิตออกจากยางไม้ได้ จึงติดอยู่ในเนื้อยาง เมื่อกาลเวลาผ่านไปนับร้อยนับพันปี เมื่อเนื้อยางนั้นได้ตกผลึกกลายเป็นเนื้อพลอย
คุณสมบัติพิเศษของเนื้อพลอยนี้ จึงไม่เหมือนเนื้อพลอยอื่นๆ ซึ่งเมื่อเนื้อพลอยนี้เจอความร้อยระดับสามร้อยองศา พลอยจะละลายทันที แต่ในขณะเดียวกัน หากพลอยนี้ได้รับการเจียรนัยอย่างดี เนื้อพลอยจะมีความสวยงามและโดดเด่นมาก อีกทั้งยังมีซากสัตว์ที่ติดกับเนื้อพลอย ซึ่งเป็นลักษณะพิเศษที่ไม่มีในเนื้อพลอยชนิดอื่นๆเช่นกัน
พลอยอำพันที่ได้รับความนิยมในหมู่ชาวกระฉิ่น นอกจากความเชื่อของการไม่ทำให้ซากศพสลายไป ก็อาจจะเป็นเพราะมีซากสัตว์ที่กล่าวมาแล้วนั้น เป็นบทพิสูจน์ให้เห็นในเนื้อพลอย อีกทั้งยังมีความเชื่อของเรื่องโชคลางของขลังเข้าไปด้วย จึงการที่ผู้คนจะนิยมใช้นำมาเป็นเครื่องประดับนั่นเอง
แต่พลอยอำพันที่จะนำมาเป็นเครื่องประดับ ส่วนใหญ่ที่มีมูลค่าที่สูง มักจะเป็นพลอยอำพันที่มีสีสรรที่โดดเด่น เช่นมีสีใสๆ ไม่มีราคีในเนื้อพลอย ก็มักจะได้ราคามากกว่า และจะต้องดูว่า ผู้ซื้อพลอยอำพันนั้น จะนำเอามาใช้ในวัตถุประสงค์อะไรด้วย
หากนำมาทำเป็นจี้สร้อยคอ หรือหัวแหวน เม็ดพลอยก็จะถูกคัดมาด้วยความพิถีพิถัน แต่หากจะนำมาทำเป็นสร้อยข้อมือ หรือทำเป็นสร้อยคอ เม็ดของพลอยก็จะไม่ค่อยจะคัดสรรมากนักนั่นเอง ซึ่งก็จะคล้ายๆกับพลอยทับทิม ที่มีแหล่งของพลอยทับทิมทั้งสองแหล่ง เช่นทับทิมเมืองสู้กับทับทิมเมืองก๊ก ก็จะแตกต่างกันออกไป ทับทิมเมืองสู้สีสรรจะออกเป็นสีแดงเข้มอมสีม่วง ในขณะที่ทับทิมเมืองก๊อก สีสรรที่สวยงามจะเป็นสีชมพูโอเล่ ท่านที่มีอายุสักสี่สิบปีขึ้นไป คงจะเคยทานลูกอมโอเล่มาก่อน คงจะนึกภาพออก แต่สำหรับคนที่อายุน้อยๆ ที่ไม่เคยพบเห็นอาจจะนึกภาพได้ยาก และสีแดงส้มที่คล้ายกับสีชานมเย็นนั่นเอง ราคาจะถูกจะแพงก็ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ของการใช้เช่นเดียวกับพลอยอำพันนั่นเองครับ แต่อย่างไรก็ตาม ราคาของพลอยทับทิมเมืองก๊กจะมีราคาสูงกว่าพลอยทับทิมเมืองสู้เสมอ ซึ่งเป็นเพราะความนิยมของตลาดเป็นหลักครับ
กลับมาในส่วนของพลอยอำพันอีกครั้ง พลอยอำพันที่ตลาดคนเอเชียกับตลาดคนยุโรปนิยมก็จะแตกต่างกันออกไป คนเอเชียจะใช้พลอยอำพันเกิดจากความเชื่อที่ยังไม่ค่อยจะเป็นวิทยาศาสตร์มากนัก และจะนำมาใช้เป็นเครื่องประดับกาย เช่นหัวแหวน จี้ สร้อยและกำไรข้อมือเป็นเสียส่วนใหญ่ครับ
ในขณะที่คนยุโรปนิยมเนื่องจากเกิดจากความแปลกและโดดเด่น ดังนั้นพลอยที่มีซากสัตว์ที่คนยุโรปนิยม จึงมีเม็ดที่มีน้ำหนักใหญ่โตและมีซากสัตว์อยู่ในเนื้อพลอยอำพันนั่นเอง ในขณะที่เขาจะไม่นิยมนำมาเป็นเครื่องประดับ แต่จะนำมาจัดตั้งไว้ในตู้โชว์ที่ต้องการแสดงถึงความสวยงามและมีรสนิยมสูงมากกว่า ดังนั้นจึงเกิดความแตกต่างของราคาเนื้อพลอยอำพันที่แตกต่างกันออกไป
เมื่อทราบถึงวัตถุประสงค์ของการใช้งาน และคุณสมบัติอันโดดเด่นของพลอยอำพันแล้ว คุณสุวรรณีจึงได้นำเรื่องดังกล่าวนี้ไปเรียนปรึกษากับท่านผู้มีอุปการะคุณที่เป็นผู้สนับสนุนเธอตลอดมาอีกครั้ง ถึงแนวคิดในการทำตลาดพลอยอำพัน ที่เธอต้องการจะนำมาขายเพื่อทำกำไรได้อย่างไร ซึ่งไอเดียที่เธอนำเสนอให้ทางผู้ใหญ่ในครั้งนี้ เธอได้คิดไว้อย่างดีมาแล้ว จึงทำให้ผู้ใหญ่เห็นช่องทางในการทำตลาด และกล้าที่จะสนับสนุนให้เธอลงมือดำเนินการได้ ด้วยเงินทุนที่ท่านมีส่วนช่วยสนับสนุนนั่นเอง
เธอจึงได้มีโอกาสอันสำคัญของชีวิต ในการพลิกผันตัวเองครั้งยิ่งใหญ่อีกครั้ง ด้วยการลงมือให้คนที่เป็นหลานชายแท้ๆของสามี เป็นผู้ช่วยในการระดมสรรพกำลังในการขุดหาเอาพลอยอำพันนี้ ส่งให้เธอเป็นผู้จัดจำหน่ายนั่นเอง ซึ่งการที่จะสามารถขุดพลอยอำพันได้ ก็จำเป็นที่จะต้องใช้สายสัมพันธ์ของพ่อสามีมาเป็นส่วนช่วยด้วยเช่นกัน งานจึงจะสำเร็จได้อย่างไม่มีอุปสรรคเกิดขึ้นเลยครับ
กำลังสนุกใช่มั้ยครับ อาทิตย์หน้าผมจะมาเล่าถึงกลยุทธในการทำตลาดพลอยอำพันของคุณสุวรรณีให้อ่านเล่นนะครับ ต้องบอกว่าล้ำเลิศจริงๆ ครับ น่าศึกษาเป็นอย่างยิ่งครับ
โปรดติดตามตอนต่อไปครับ