MAY’S DAY (2) OH! JAMES WATTANA
พนักงานต้อนรับหน้าตาอินเดียของโรงแรม 4 ดาว กลางกรุงลอนดอนร้องขึ้นมา เมื่อผมโชว์พาสปอร์ตไทยตอนเช็คอินเข้าพัก ยิ้มแย้มแจ่มใสผิดปกติ และให้การต้อนรับผมเป็นอย่างดี
เหตุการณ์นี้เกิดขึค้นเมื่อหลายปีที่ผ่านมาแล้ว ครั้งที่นักสนุ๊กเกอร์ไทย "ต๋อง ศิษย์ฉ่อย" กำลังโด่งดังบนโต๊ะสักหลาดโลก
เล่าเรื่องนี้มาเพื่อจะบอกว่า นักกีฬาไทยที่ทำชื่อเสี่ยงโด่งดัง ไม่ได้เป็นแค่ความชื่นอกชื่นใจ ความภาคภูมิใจของคนไทยเท่านั้น หากแต่ "คนเอเชีย" ที่ไปทำมาหากินในต่างแดน มักจะยึดเป็น "สมบัติ" ความภาคภูมิใจของเขาด้วย
โดยเฉพาะนักกีฬาเอเชียที่เอาชนะนักกีฬายุโรป นักกีฬาฝรั่งได้ คนทำงานชาวเอเชียที่ถูกกดขี่ ถูกดูถูกในดินแดนฝรั่งอารยะ ถือเป็น "วีรบุรุษ" ของเขาด้วย
ทำนองเดียวกันกับ "รัชนก อินทนนท์" มือหนึ่งแบดมินตันสตรีของโลก ตอนนี้มีแฟนกีฬาชื่นชมเฉพาะแค่พี่น้องคนไทย หากยังมีอีกหลายชาติที่ขอนำ "น้องเมย์" ไปประดับไว้ในใจ
ยิ่งชนะผู้เล่นอังกฤษ เดนมาร์ก สวีเดน ฯลฯ คนเอเชียที่ไปทำมาหากินในยุโรป ก็ยิ่งรักนับญาติยึดไว้กับ "น้องเมย์" คนเก่ง
เป็นโชคดีของ รัชนก อินทนนท์ ที่คุณพ่อคุณแม่ วินัสชัย-คำผัน หนุมสาวเลือดอีสาน บ่ายหน้ามาหาแรงงานทำที่กรุงเทพฯ และได้อยู่ภายใต้ชายคาโรรงานขนมไทย "บ้านทองหยอด" แถวหมู่บ้านเศรษฐกิจ เพชรเกษม ในการดูแลของ กมลา ทองกร เจ้าของโรงงานที่มีจิตใจประเสริฐ
"แม่ปุก" อาจไม่รู้จักคำว่า CSR และเจ้าของกิจการใหญ่นักธุรกิจดังที่มีความรู้และทุนทรัพย์มากกว่า อาจทำ CSR ได้ตระการตา และโด่งดังกว่าโรงงานขนมเล็กๆ ชื่อเชยๆ "บ้านทองหยอด" แต่ "แม่ปุก" ยึดมั่นกับ ปณิธานง่ายๆ คือ "ดูแลชีวิตคนงานและลูกหลานเขาให้ดี"
"คนงานและลูกหลาน" ก็เป็น STAKEHOLDER กลุ่มหนึ่ง ตำราวิชาการพูดกันเยอะ แต่ใครจะปฎิบัติเป็นอีกเรื่อง
โรงแบดบินตันแรก เกิดจากความคิดห่วงใยเด็กเล็กลูกคนงาน ลูกเพื่อนบ้านที่วิ่งเล่นรอบโรงงานจะโดนน้ำเชื่อมขนมทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทอง ลวกบาดเจ็บ
น้องเมย์เป็นเด็กคนหนึ่งที่ได้อานิสงส์ ได้เริ่มเล่นแบดมินตันตั้งแต่เป็นเด็กเล็กๆ และวันแรกๆ เป็นการซ้อม ซ้อมวิ่ง วิ่ง วิ่งและวิ่ง ไม่ได้มีโอกาสจับไม้
เมื่อได้จับไม้ ก็ไม่ได้ตีลูกทันที ต้องตั้งท่าตีและเสริฟให้ถูกต้องจนตะคริวกิน
ด้วยการดูแลของค่ายแบดฯ "บ้านทองหยอด" รัชนก อินทนนท์ไม่เพียงเล่นแบดเพื่อไม่ต้องซนโดนน้ำเชื่อมลวก หากยังรักการเล่น มีพรสวรรค์ และอยู่ใต้โค้ชคุณภาพ แชมป์หญิงเดี่ยวรายการแรกที่ได้ คือ "อุดรโอเพ่น" เมื่อเธอมีอายุแค่ 7 ขวบ
เมื่อ BJORN BORG ได้แชมป์เทนนิสแกรนด์สแลม ทำชื่อเสียงโด่งดังให้กับประเทศสวีเดน เพื่อนที่นั่นเล่าว่า ช่วงนั้น เด็กวัยรุ่นครั่งไคล้กับกีฬาเทนนิสเป็นอย่างมาก จะเอาแร็กเก็ตออกไล่ตีลูกเทนนิสไปตามถนน ที่อัดเข้ากับรั้วบ้าง กำแพง้าง ทุกคนมีความสุข และแรงบันดาลใจได้สร้างนักกีฬาเทนนิสฝีมือดีต่ๆ มาให้กับประเทศสวีเดน
ตอน "ต๋อง ศิษย์ฉ่อย" โด่งดังเป็นขวัญใจคนไทย ผมนึกเสียดายว่า "สนุ๊กเกอร์" เป็นกีฬากำกวม ผู้ปกครองหลายคนคงไม่อยากเห็นลูกพกไม้คิว และไปสอยเล่นในโรงบิลเลียด ซึ่งมักจะมีภาพว่าเต็มไปด้วยขี้เหล้าเมายา นักการพนัน
ระยะรุ่งของ ภราดร ศรีชาพันธุ์ ก็สั้นนัก ยังไม่ทันมี IMPACT พอที่จะสร้างนักเทนนิสดีๆ ดำเนินรอยตาม
บัดนี้เป็นโอกาสอันดี รัชนก อินทนนท์ เป็นมือหนึ่งแบดสตรี เป็นแชมป์โลก เด็กไทยน่าจะหันมาเล่นกีฬาแบดมินตันกันมากขึ้น เอาไม้แบดไล่ตีลูก จะเป็นคอร์ตกลางแจ้ง ริมถนน หรือคอร์ตปิด
สนุกสนาน ดีต่อสุขภาพ ดีต่ออนาคต ... หากจะเอาดี
TIGER WOODS เป็นนักกอล์ฟมือหนึ่งของโลก มีเลือดคนไทยอยู่ครึ่งตัว
VANESSA MAY นักไวโอลินระดับโลก มีเลือดคนไทยอยู่ครึ่ง
แต่ทั้งสองโชคดีได้เติบโตในประเทศที่ส่งเสริมเยาวชน
ผมเคยพูดเล่นๆ ว่า ถ้า TIGER โตเมืองไทย คงได้วิ่งขายพวงมาลัยตามสี่แยก หรือ VANESSA MAY อย่างเก่ง ก็คงได้แค่สีไวโอลินใน COCKTAIL LOUNGE
"น้องเมย์" และ "บ้านทองหยอด" ได้คืนความสุขให้ประชาชนคนไทยอย่างแท้จริง
เหลือแต่ "พระเอก" คนดีที่สัญญากันด้วยเพบเพราะ คนต้องพยายามต่อไป
จากหนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 36 ฉบับที่ 3,154 วันที่ 5 - 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2559