ความมั่นคงของสถาบันพระมหากษัตริย์ : ไทยทั้งผองต้องปกป้อง
| ความมั่นคงของสถาบันพระมหากษัตริย์ : ไทยทั้งผองต้องปกป้อง
| โดย เอนก เหล่าธรรมทัศน์ พรรครวมพลังประชาชาติไทย
70 ปีของรัชกาลที่ 9 ที่จบลงเมื่อ 13 ต.ค. 2559 นั้น คือ อีกหนึ่ง "ยุคทอง" ของสถาบันพระมหากษัตริย์ ประชาชนล้วนเทิดทูนบูชาพระองค์ท่านดั่ง "พ่อ" ของแผ่นดิน อย่างไรก็ดี สถานะของพระมหากษัตริย์ โดยเฉพาะนับตั้งแต่หลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 นั้น มีที่ถูกโยกคลอน จนไหวเอน จะล้มมิล้มแหล่ ก็หลายครั้ง
ปี 2476 เมื่อ "ขบถ" บวรเดช ยกกำลังมาล้อมพระนคร ทวงถามถึงพระราชอำนาจและสถานะของราชันย์ในระบอบประชาธิปไตยนั้น รัชกาลที่ 7 ทรงมิปรารถนาแสดงองค์อยู่กับฝ่ายใด จำรีบเสด็จจากหัวหิน รอนแรมทั้งคืนบนเรือพระที่นั่งลำเล็ก เสด็จขึ้นฝั่งและประทับรอดูเหตุการณ์ที่เมืองสงขลา นานเกือบ 50 วัน เล่ากันว่า ทรงมีพระราชดำริ หากรัฐบาลจะหาเรื่องมากุมพระองค์ ก็จะเสด็จไปลี้ภัยเสียที่มลายู ในเวลาที่มืดมิดยากลำบากยิ่งของพระองค์ท่านนั้น จะมีก็แต่ข้าหลวงและราษฎรสงขลาเท่านั้นที่แวดล้อมถวายอารักขาอยู่
ช่วงหนึ่ง รัชกาลที่ 7 ยังถูกฟ้องหมิ่นประมาทจาก นายถวัต ฤทธิเดช ผู้นำกรรมกร นับเป็นการท้าทายโดยแท้ ด้วยว่า ในเบื้องแรกนั้น รัฐธรรมนูญมิได้คุ้มครองกษัตริย์ให้อยู่เหนือการฟ้องร้อง ยิ่งกว่านั้นพระองค์ท่านยังถูกรัฐบาลฟ้องว่า ใช้พระราชทรัพย์ของพระมหากษัตริย์ไปในกิจการส่วนพระองค์ ในกรณีนี้ศาลตัดสินให้ทรงแพ้คดี และรัฐบาลก็หักหาญยึดวังสุโขทัยมาชดใช้ เป็นเหตุให้เมื่อ พระนางเจ้ารำไพพรรณีฯ เสด็จกลับจากอังกฤษ พร้อมพระบรมอัฐิของพระราชสวามี มิมีที่ประทับ จำต้องเสด็จออกไปสร้างตำหนักเล็ก ๆ อยู่ริมป่า ห่างไกลออกไปที่จันทบุรี
ในทุกวันนี้เอง สถานะของพระมหากษัตริย์ก็ใช่ว่าจะมิถูกสั่นคลอน ยังมีคนจำนวนหนึ่งท้าทาย สงสัย กังขา หรือกระทั่งนินทาใส่ร้าย วิพากษ์โจมตี บางพวกกระทำการอยู่ใต้ดิน บางพวกกระทำการในต่างประเทศ ยังมีที่เคลื่อนไหวเชื่อมโยงเข้ากับพรรค หรือ กลุ่มฝ่ายบนดิน ซึ่งหน่วยงานสันติบาลและข่าวกรองล้วนทราบดี จึงเป็นหน้าที่ของทุกกลุ่มทุกพรรค รวมทั้ง "รวมพลังประชาชาติไทย" ที่จะช่วยกันทำความเข้าใจกับประชาชน ร่วมกันต่อต้านพวก "ชังเจ้า" หรือ พวก "ล้มเจ้า" แต่ในขณะเดียวกัน ก็มิยอมให้ผู้ใดนำสถาบันเข้าไปเป็นฝักฝ่าย สถาบันพระมหากษัตริย์นั้นย่อมมิเป็นของพรรคใดฝ่ายใด หากเป็น "ของ" พวกเราทั้งมวล ซึ่งหมายถึงทุกพรรคทุกฝ่ายที่จงรักภักดีและศรัทธาบูชาต่อ "แผ่นดิน"
| โดย เอนก เหล่าธรรมทัศน์ พรรครวมพลังประชาชาติไทย
70 ปีของรัชกาลที่ 9 ที่จบลงเมื่อ 13 ต.ค. 2559 นั้น คือ อีกหนึ่ง "ยุคทอง" ของสถาบันพระมหากษัตริย์ ประชาชนล้วนเทิดทูนบูชาพระองค์ท่านดั่ง "พ่อ" ของแผ่นดิน อย่างไรก็ดี สถานะของพระมหากษัตริย์ โดยเฉพาะนับตั้งแต่หลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 นั้น มีที่ถูกโยกคลอน จนไหวเอน จะล้มมิล้มแหล่ ก็หลายครั้ง
ปี 2476 เมื่อ "ขบถ" บวรเดช ยกกำลังมาล้อมพระนคร ทวงถามถึงพระราชอำนาจและสถานะของราชันย์ในระบอบประชาธิปไตยนั้น รัชกาลที่ 7 ทรงมิปรารถนาแสดงองค์อยู่กับฝ่ายใด จำรีบเสด็จจากหัวหิน รอนแรมทั้งคืนบนเรือพระที่นั่งลำเล็ก เสด็จขึ้นฝั่งและประทับรอดูเหตุการณ์ที่เมืองสงขลา นานเกือบ 50 วัน เล่ากันว่า ทรงมีพระราชดำริ หากรัฐบาลจะหาเรื่องมากุมพระองค์ ก็จะเสด็จไปลี้ภัยเสียที่มลายู ในเวลาที่มืดมิดยากลำบากยิ่งของพระองค์ท่านนั้น จะมีก็แต่ข้าหลวงและราษฎรสงขลาเท่านั้นที่แวดล้อมถวายอารักขาอยู่
ช่วงหนึ่ง รัชกาลที่ 7 ยังถูกฟ้องหมิ่นประมาทจาก นายถวัต ฤทธิเดช ผู้นำกรรมกร นับเป็นการท้าทายโดยแท้ ด้วยว่า ในเบื้องแรกนั้น รัฐธรรมนูญมิได้คุ้มครองกษัตริย์ให้อยู่เหนือการฟ้องร้อง ยิ่งกว่านั้นพระองค์ท่านยังถูกรัฐบาลฟ้องว่า ใช้พระราชทรัพย์ของพระมหากษัตริย์ไปในกิจการส่วนพระองค์ ในกรณีนี้ศาลตัดสินให้ทรงแพ้คดี และรัฐบาลก็หักหาญยึดวังสุโขทัยมาชดใช้ เป็นเหตุให้เมื่อ พระนางเจ้ารำไพพรรณีฯ เสด็จกลับจากอังกฤษ พร้อมพระบรมอัฐิของพระราชสวามี มิมีที่ประทับ จำต้องเสด็จออกไปสร้างตำหนักเล็ก ๆ อยู่ริมป่า ห่างไกลออกไปที่จันทบุรี
ในทุกวันนี้เอง สถานะของพระมหากษัตริย์ก็ใช่ว่าจะมิถูกสั่นคลอน ยังมีคนจำนวนหนึ่งท้าทาย สงสัย กังขา หรือกระทั่งนินทาใส่ร้าย วิพากษ์โจมตี บางพวกกระทำการอยู่ใต้ดิน บางพวกกระทำการในต่างประเทศ ยังมีที่เคลื่อนไหวเชื่อมโยงเข้ากับพรรค หรือ กลุ่มฝ่ายบนดิน ซึ่งหน่วยงานสันติบาลและข่าวกรองล้วนทราบดี จึงเป็นหน้าที่ของทุกกลุ่มทุกพรรค รวมทั้ง "รวมพลังประชาชาติไทย" ที่จะช่วยกันทำความเข้าใจกับประชาชน ร่วมกันต่อต้านพวก "ชังเจ้า" หรือ พวก "ล้มเจ้า" แต่ในขณะเดียวกัน ก็มิยอมให้ผู้ใดนำสถาบันเข้าไปเป็นฝักฝ่าย สถาบันพระมหากษัตริย์นั้นย่อมมิเป็นของพรรคใดฝ่ายใด หากเป็น "ของ" พวกเราทั้งมวล ซึ่งหมายถึงทุกพรรคทุกฝ่ายที่จงรักภักดีและศรัทธาบูชาต่อ "แผ่นดิน"
