กับข้าวยามไข้ : บีฟ บูญญอง & นํ้าเนื้อ

27 มี.ค. 2564 | 09:30 น.

กับข้าวยามไข้ comfort food for a fevered soul : บีฟ บูญญอง & นํ้าเนื้อ

อนิจจะลักษณะของชีวิตคนไซร้ เกิดมาไม่เท่าไรก็แก่ ระหว่างทางแก่นั้นก็มีเจ็บบ้าง เจ็บน้อยก็ตัวเองค่อยรักษาตัวเอง เจ็บมากก็ถึงมือหมอ หมอรักษาก่อน ทุเลาแล้วค่อยมาบำบัดรักษาตัวเองซ้ำอีกที

หากกับข้าวรสอร่อยโอชา หาจะได้มีกินเฉพาะยามสุขีชีวีมีสุขก็หาไม่ ยากตกที่นั่งลำบากเจ็บไข้ หวังใจจะยื้อชีวิตก็อย่าไปคิดวิตกให้มันสลดเสียศรี ทำของอร่อยของดีกินกันเสียดีกว่า

ในยามป่วยๆนี่ ท่าน ‘โบราณ’ ห้ามหนักหนา เวลาใครมาเยี่ยมหาเยี่ยมไข้ อย่าได้ไปโศการำพันถึงความเจ็บความปวดความทุรนทรมานอย่างใดๆให้ผู้มีแก่ใจมาเยือนเขาทราบ_มันไม่ใช่เรื่องดี ‘สนทนากันเสียอย่างรื่นเริง และตลกโปกฮาเถิด’ ปวงเขายังมีโอกาสกลับมาเยี่ยมมาหาใหม่

หามิใช่มีแต่เรื่องสลดเศร้าสร้อยพอเขาคล้อยหลังไปแล้ว_หาไม่มีอีกเลยที่จะอยากกลับมาเยี่ยมไข้ ก็ใครเล่าเขาอยากจะมาเยี่ยมหาให้มันเศร้าเคล้าน้ำตา!

 

กับข้าวยามไข้ : บีฟ บูญญอง & นํ้าเนื้อ

ข้าง Comfort food นั้นช่วยได้ช่วยให้สบายความไข้ด้วยเหตุเพราะความอร่อยโอชาแห่งมัน พาใจให้ชื้นชุ่ม ใครไม่มาเยี่ยมหาก็อย่าไปพูดจาว่าทอแก่เขาเลย ยามมีสุขนั้นร่วมเสพย์ ยามมีทุกข์_55_เอ่อ_ใครเขาจะอยากมาร่วมต้าน

เริ่มเสียจากพืชพรรณธัญญามังสาหารเสียก่อน ยามเปนไข้ ไม่ว่าจะด้วยผ่าตัดเล็กผ่าตัดใหญ่เจาะตับเสียบไขก็แล้วแต่ ซุป_แกงจืด เปนดีที่สุด ฝรั่งมังค่าเจตนากินซุปใสๆแต่ข้างในอัดเข้มข้นไปด้วยมวลแลไขจากเนื้อหนั่นแห่งสัตว์กำยำแลสมุนไพร 

“บีฟ_บูญญอง” คือ น้ำเนื้อ ใช้คำนี้เพราะมีอยู่จริง ตั้งแก่คราวสมัยสงคราม ทหารไทยทำเสบียงส่งกำลังบำรุงเองในนามเนื้อกระป๋องทากระเทียมพริกไทย หามิได้_เนื้อทากระเทียมพริกไทย อัดกระป๋อง ตั้งโรงงานผลิตอยู่ที่บ้านซับม่วง ถิ่นคาวบอยชาวไร่ ใกล้สถานีรถไฟปากช่อง ท่านผู้หมวดผู้ควบคุมการผลิตนั้นคัดสรรเอาโคถิ่นเนื้อดีปลอดโรค มาแล่เถือปวงเนื้อเปนก้อนๆ ต้มเคี่ยวด้วยสูตรลับเฉพาะเเห่งกองทัพ สุกเปื่อยดีแล้วสงขึ้นมาบีบอัดก่อนทากระเทียมไทยแลพริกไทย (ไทยอีก) จึงอัดกระป๋องเหล็กวิลาสบัดกรีฝา

อีตอนสงนี้แหละ อีตอนบีบอัดเพื่อลดภาระน้ำหนักแห่งเสบียงยามเดินทางไกลนี้หละ มันเกิดสิ่งที่เรียกว่า “น้ำเนื้อ”

 

กับข้าวยามไข้ : บีฟ บูญญอง & นํ้าเนื้อ

หมดวันแล้ว น้ำเนื้อตกค้างก้นหม้อต้มอันข้นคลั่กและเปี่ยมรสชาติ ท่านก็กรอกขวด เอาแจกจ่ายแก่คนโรงงาน กลับบ้านไปเขาทั้งหลายก็ซอยพริกซอยหอม ปรุงมะนาวยำน้ำปลา กินด้วยข้าว ยอดใบกระถิน มะเขือขื่น อร่อยไปมื้อนึง

อย่า_อย่าไปว่าผู้หมวดท่านอมของเหลือเลย ในทางรัฐประศาสนศาสตร์แล้วไซร้หากลูกไร่ไม่มีอะไรติดมือกลับบ้าน คงไม่แคล้วลูกน้องลักกระป๋องคว้าเสบียงที่ปวงเขาเห็นล่อตาล่อใจมาแต่ตอนผลิตเมื่อสาย _ถึงนาทีนั้นก็โกลาหล ไฟสงครามยังร้อนไม่พออีกเรอะ จะเอาไฟโรงงานอีกดอก?

ผู้ใหญ่วงการสื่อสารมวลชนในอดีตเล่าไว้-เนื้อวัวมีความสัมพันธ์กับกระดูก กินวัวแล้วกระดูกแข็งแรง, กราบลงบนกระดาษอิเล็กทรอนิกส์เวลานี้_ด้วยความรำลึกถึงท่านผู้นั้น, นายพิชัย วาสนาส่ง ด้วยจิตคารวะ

น้ำซุปเนื้อนี้ ที่เมืองนอกมักจะใส แต่อัดแน่นไปด้วยรสชาติอันเคี่ยวเค้นมาแต่กระดูก/มวลเนื้อและโพรงไขเขาต้มเคี่ยวใส่ต้นเซอรารี่_ขึ้นช่ายฝรั่ง หอมใหญ่ และมักจะใช้กานพลูทำกลิ่น ต้มนานบางทีเปนวันๆ ยามไปผ่าฟันเจียเหงือกมา แสนระบมเคี้ยวอะไรมิได้ ก็เอาน้ำเนื้อนี้แหละมาซดกิน

หากว่าเมืองไทยมีซุปไก่สกัดสีเขียวสีส้มแล้วไซร้ ในอเมริกาเขามีเตรียมไว้ให้อย่างว่าพร้อมรับประทานมานานเกือบจะร้อยปี นามว่า Campbell’s สีแดงขาว

 

กับข้าวยามไข้ : บีฟ บูญญอง & นํ้าเนื้อ

เดวิด โอกิลวี่ เจ้าของบริษัทโฆษณาโอกิลวี่ ผู้โด่งดัง เคยแนะว่า ซุปเนื้อ_beef broth สีน้ำตาลอุไรทองของ Campbell’s นี้ เหมาะแก่ผู้ป่วยซึ่งมีอาการอยากเหล้าแต่หมอไม่ให้กินเหล้ายิ่งนัก เทจากกระป๋องใส่แก้วน้ำแข็งเย็นเจี๊ยบๆ ซดสักโฮกในยามบ่าย คลายทั้งหิว และกระวุ่นกระวนวาย  Joie de La Cuisine ลองมาแล้ว ได้ผลดี ดีถึงขั้นต้องขอคารวะ

 

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 41 หน้า 23 ฉบับที่ 3,665 วันที่ 28 - 31 มีนาคม พ.ศ. 2564