ปูยานน์ งานฝีมือเบื้องหลังงานฝีมือ
ในวันที่ประดาดีไซน์เนอร์เสื้อผ้าชั้นสูง_โอต์ กูตูร์ กำลังเฟื่องฟู ไม่ว่าจะเปน Worth, Doucet, Poiret บูมบูมทำกำไรได้ราคาจากประดาไฮโซไซตี้ขาซื้อนั้น... หืม? ไม่เคยได้ยิน? ก็ธรรมดาของแฟชั่นไม่ยั่งยืน_รอฟังในเรื่องชาเนลก็แล้วกันฯ
ใครเล่าจะทำความสะอาดเสื้อผ้ากรุยกรายแบบบางไฮคลาสเหล่านี้?
หลุยส์ ปูย์ยานน์ เปนลูกชายสไตลิสต์ ปี 1900ต้นๆ คิดจะเปนหมอความ_เข้าเรียนวิชากฎหมาย เริ่มได้ไม่เท่าไร ก็ทราบว่ามันไม่ใช่ อดทนเรียนไปจนสำเร็จวิชาออกมาเปนทนาย ค่าที่เรียนมาสายวิทย์ชอบวิชาเคมี สูตรอณู นิวเคลียสอะตอม ตารางธาตุและสมการเล่นแร่มากกว่า ยิ่งทำให้ซึ้งใจว่างานทนายความ_มันไม่ใช่
ปูย์ยานน์ตัดสินใจหันหลังให้ตัวบท ลงเรียนวิชาเคมี วิทยาศาสตร์ เสียอีกเที่ยว
ได้คะแนนสูงสุดเปนประวัติการณ์ เรียนในปารีสไม่พอดั้นด้นไปหาเรียนต่อในเยอรมนี
ที่ซึ่งลือเลื่องว่าก้าวหน้า
กลับมาบ้านแถวถนน เดอ ลา เปซ์ก์ -De la Paix- ช่าย ชื่อเดียวกะที่เข้าไปเทคโอเวอร์ รร. เชน อะลีลา ริมหาดชะอำแล้วทำซุปกุ้งบิสก์รสแอร่มนั่นแล, แกมองว่าวิธีซักแห้งในเวลานั้นมันโหดทรมาน กล่าวคือเอาเสื้อผ้าใส่ไปในถังน้ำมันเบนซินแล้วหมุนกวนๆ ให้สารเคมีมีขั้วทำละลายคราบไคลไขมันมีขั้ว
ปูย์ยานน์ว่า มันอันตรายเกินไป๊ ฉวยใครทำไฟสะเก็ดพลาดพลั้ง แค่สัมผัสไอน้ำมันก็จะได้ระเบิดตูมตามกันวินาศฉิบหาไม่มี_หายแล้วเขาก็ใชัวิชาเคมีคิดสูตรลับ บำบัดความสะอาดซักแห้ง ตั้งร้านแห่งแรก ละแวก ชองป์ เชลิเซ่ เปนเคาน์เตอร์เซอร์วิสรับงาน และมีโรงงานชานเมืองซักขยี้
งานแกละเอียด ขนาดเลาะเนคไทเอาซับในออก ซักเฉพาะซักนอก แล้วกลับเย็บใหม่ ของคุณสุภาพบุรุษ และเลาะกระดุมหุ้มผ้าออกจากชุด ซักแต่ชุดแล้วเย็บดุมติดเข้าให้ใหม่สำหรับสุภาพสตรี อย่างงี้ก็แล้วกันน่ะ!
ราคารึ? หึหึ_แพงสมค่าแรงเลาะ!! ไม่ใช่เเค่นั้น ปูย์ยานน์ช่วยลูกค้าดูว่าเสื้อผ้าเก่าหมองแล้วหรือยัง แกย้อมสีคืนให้เหมือนใหม่อีกตะหากด้วยวิทยาเฆมีสูตรลับ!
ไอ้วิชาแยกแบรนด์ อัมเบรล่า มันมีมาเปนร้อยๆปีแล้วไม่ต้องรอไปเรียนอเมริกา กะคอตเล่อร์
ในเวลาที่ปูย์ยานน์แลเห็นว่าชนชั้นเกือบสูงนั่นมีรสนิยมมากกว่า แต่ราคาสู้ไม่ไหว แกรับมือด้วยการไปดูห้างแพรงตองส์-ช่าย ที่ครั้งนึงพยามมาเปิดแถวศรีนครินทร์นั่นหละ, แล้วเปิดสาขาลูก_เอ้า _ลูกจริงๆ ให้ชื่อว่า “ลูกศิษย์เอกของปูยานน์” ไงล่ะ ให้ราคาถูกลงกว่าและสบายกระเป๋า
หลังสงคราม เกิดนวตกรรมเครื่องซักผ้า และน้ำยา เพอร์คลอเรธีลิน ใช้สะดวกร้านซักแห้งแบบไร้วิสัยทัศน์ค่อยๆทยอยปิดตัวลง ปูยานน์กัดฟัน_ทน_ทน_ทน และทน เพราะในใจของเขาคิดว่า ต้องให้เวลาผู้คนเรียนรู้ว่างานอย่างเครื่องซัก ไม่ได้กระผีกเท่างานฝีมือคน!
เมื่อถึงเวลานั้น วัน_เวลาของเขาจะกลับมา โดยเฉพาะ เสื้อผ้าชุดวิวาห์ ชุดราตรีชุดรับศีล ที่โดยวัฒนธรรมคริสต์_ตกทอดจากรุ่นสู่รุ่นเปนมรดกที่ต้องใช้งาน_ไม่ได้เช่ากันแบบเมืองไทย
หน้าที่ของปูย์ยานน์ที่ส่งมอบถึงรุ่นหลาน_อลิซ คือ ทำอย่างไรให้ลูกค้ามีเสื้อผ้าที่ใช้งานได้ทนทานมากที่สุด_ให้เหมือนใหม่นานที่สุดเท่าที่จะถนอมรักษาไว้ให้ได้ นี่งานระดับวิสัยทัศน์!
ทุกวันนี้ พนักงานของปูย์ยานน์ ใช้ฝีมือโบราณพับผ้าใส่กล่องพัสดุไปรษณีย์ส่งคืนให้ลูกค้าเมื่อซักรีดเสร็จเรียบร้อย นอกจากผ้าที่พับส่งคืน ยังมีตุ๊กตาหมี พรมเปอร์เซีย พัด กระเป๋าเดินทาง และสารพัดเส้นใยที่ต้องการผู้เข้าใจและรู้จริงในกระบวนการถนอมผ้าดูแลให้
นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 41 หน้า 23 ฉบับที่ 3,661 วันที่ 14 - 17 มีนาคม พ.ศ. 2564