คนป่วยไม่ใช่เพราะไม่ดูแลตัวเองอย่างที่เข้าใจ

03 มี.ค. 2564 | 22:00 น.

คนป่วยไม่ใช่เพราะไม่ดูแลตัวเองอย่างที่เข้าใจ : คอลัมน์ ทำมา ธรรมะ โดย ราช รามัญ

นั่งคิดถึงเรื่องโรคระบาด ตั้งแต่สมัยไข้หวัดนก มาถึงโรคโควิด19 ในภาวะเดียวกันบางคนไม่เป็นบางคนเป็นเสียปางตาย

มีแพทย์หลายคนมักเตือนว่าให้ดูแลสุขภาพร่างกาย ออกกำลังกายนะ ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี และควรทำตามเพื่อมีสุขภาพดี

แต่ ไม่วายมีเรื่องให้คิด เพื่อนหลายคนสุขภาพดีเพราะออกกำลังกายสม่ำเสมอ ทานอาหารที่มีประโยชน์พักผ่อนก็เพียงพอดี เป็นคนไม่ดื่มด้วย แต่ทว่า กลับมีโรคร้ายเข้ามารุมเร้า จนรักษา หมดไปหลายบาท เลยตั้งคำถามกับตัวเองว่า ตกลงเราต้องดูแล ชีวิตเราอย่างไรให้ปลอดโรคกันแน่ เพราะสิ่งต่างๆที่เป็นความรู้ในเชิงสาธารณสุขเราก็พึงปฏิบัติตามแล้ว หรือนั่นยังไม่เพียงพอ เรายังต้องดิ้นรนแสวงหาไปอยู่ในที่อากาศที่ดีอีกหรือไม่

แต่ในมุมกลับกันบางคนมีรายได้น้อยขยันทำมาหากิน พักผ่อนก็ไม่เพียงพออาหารก็ไม่ใช่อุดมไปด้วยคุณค่าครบทุกหมู่ แต่ทำไมดูเขาแข็งแรงจัง ทำไมเขาไม่มีโรคอะไรมารุมเร้า แม้ว่าสถานที่ที่เขาอยู่อาจจะอัด แล้วก็ไม่ค่อยมีความสะอาดเท่าไหร่ ก็ยังเห็นเขาใช้ชีวิตได้อย่างเป็นปกติแม้บางคนอยู่ในสถานที่แบบนั้นมีพฤติกรรมแบบนั้นตั้งแต่อายุน้อยจนปัจจุบันอายุ 70 ปี ถึง 80 ปี ก็ยังแข็งแรงอยู่ก็เลยเกิดคำถามขึ้นในใจว่า "จริงๆ เราต้องดูแลชีวิตอย่างไรกันแน่ไม่ให้มีโรคเข้ามารุมเร้า" เพราะว่าการไม่มีโรคย่อมเป็นลาภอันประเสริฐมาก

 

มาได้คำตอบอย่างชัดเจนจากคำพูดของพระพุทธเจ้าที่สอนไว้ใน จุฬกัมมวิภังคสูตร อุ.ม. ในพระไตรปิฎกไทยเล่มที่๑๔

ความว่า...

คนบางคน ย่อมเบียดเบียนสัตว์ทั้งหลายด้วยมือ หรือด้วยก้อนดิน ท่อนไม้อาวุธ ครั้นตายไป ย่อมเกิดในอบาย ทุคตินรกด้วยกรรมนั้น ถ้าตายไป ไม่เกิดในอบาย ทุคตินรก มาเกิดเป็นมนุษย์ ในที่ใดๆ จะเป็นผู้มีโรคมาก

พอได้อ่าน ความคิด ได้เปลี่ยนแล้วเข้าใจโลกมากยิ่งขึ้น ว่าบางครั้งการที่เราเจ็บไข้ได้ป่วย มีโรคร้าย มากมายหรืออาจจะ คอยเจ็บไข้เจ็บป่วยออดๆแอดๆ อยู่ตลอดเวลานั้น แท้จริงเป็นเพราะ เรามีเศษบาปเศษกรรม ตามที่พระพุทธเจ้าสอนมาอย่างแน่นอน ดังนั้น ชีวิตมนุษย์ทั้งหลายสิ่งที่เป็น อยู่ในปัจจุบันกรรมเก่าจากในอดีตล้วนมีส่วนผลักดันให้เป็นอยู่บ้าง และอาจจะร่วมกับกันใหม่ ที่เราเพิ่งกระทำไป

"เราลืมกรรม แต่กรรมไม่เคยลืมเรา"

เราอาจไม่รู้ ว่าเคยทำกรรมอันใดมา แต่เราสามารถสร้างกรรมใหม่ให้ดีได้ และเชื่อว่า กรรมใหม่ที่ดีจะขยับให้เราหนีกรรมเก่าได้ทีละคืบ แต่ถ้าหนีไม่ทันในที่สุดก็ต้องยอมรับกรรมนั้น แต่บางคนก็ตัดใจยอมรับเลยก็มี 

กรรมเก่า...เลือกแดนเกิด คือจะเกิดโลกมนุษย์ หรือ เทวโลก พรหมโลก จะเกิดในตระกลูไหน เผ่าพันธุ์ใดก็เพราะกรรม  แม้แต่วันเดือนปีพศและเวลา ก็เป็นไปเพราะกรรม นักโหราศาสตร์จึงหยิบส่วนวันเดือนปีไปเป็นจุดตั้งต้นในการดูกรรมให้นั้นเอง