ยามเมื่อนักรบโบราณไปขึ้นศาล (กุรข่าตอน 3)
เมื่อคดีขึ้นสู่ศาล
คุณปู่ ร้อยตรีตุลย์ บะฮะดูร์ ปัณ ในชุดเสื้อนอกพลเรือนทหารผ่านศึก เนคไทเขียวลายเฉลียงคาดแดงดำตรามีดกรุกรีไขว้ทหารเก่า อกเบื้องซ้ายประดับเหรียญตรายาวสุดแผง สายตาผู้มองย่อมสะดุดกับเหรียญแรกคือเกียรติยศ เดอะ วิคตอเรีย ครอสส์แพรแถบม่วงบานเย็น ผู้หมวดเฒ่าสวมหมวกธาการ์ โทปิ แสดงสัญชาติเนปาล
ในยามเดินไม่ได้เเล้วนั่งรถเข็นมารอฟังคำตัดสินของศาลอังกฤษ มือที่เคยถืออาวุธพิฆาตอริราชศัตรูของอังกฤษ ถือธง “ยูเนียน แจ็ค” แห่งชาติสหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ ซึ่งรวมธงฟ้าสก็อต ธงขาวบริเตนใหญ่ ธงแดงไอร์แลนด์เหนือเข้าไว้ด้วยกันแล้ว
ข่าวที่เกี่ยวข้อง
นักรบรับจ้างที่สมควรได้รับการปฏิบัติอย่างผู้ถือหุ้น
กุรข่า : นักรบรับจ้างที่สมควรได้รับการปฏิบัติอย่างผู้ถือหุ้น ตอน 2
พลันข้างเปนพระบรมฉายาลักษณ์ สมเด็จพระบรมราชินีนาถอลิซเบธที่ 2 ทรงสายสะพายเกลี้ยงสีน้ำเงินอันมีเกียรติคุณยิ่งแห่งการ์เตอร์ ซึ่งผู้ถอดรหัสนัยย่อมอ้าปากค้างในความสามารถเลือกพระบรมฉายาลักษณ์ได้ตรงกับสถานการณ์ทางศาลที่กำลังพิพาทกันอยู่นี้
ด้วยคติพจน์ประจำเครื่องสายสะพายเก่าแก่แห่งอัศวินการ์เตอร์นี้ กำหนดเปนละตินว่า HONI SOIT QUI MAL Y PENSE ประกอบตราพระกางเขนเเดงแห่งเซนต์จอร์จ ผู้สยบมังกร แปลว่า “Shame on Him Who Thinks Evil of It” ความละอาย ย่อมมีแต่เขาผู้คิดชั่ว!!
ถัดไปเป็นเพื่อนตายสหายศึก ลักษิมัน กูรัง ผู้สูญเสียแขนขวา และลูกนัยน์ตาแลก 31 ศพศัตรู ในสมรภูมิ 3 วัน 2 คืน ณ เมืองตัวดาว ทางเหนือของพม่าเมื่อ พฤษภาคม 1945 คราวญี่ปุ่นบุก วีรกรรมนี้ส่งผลให้ท่านผู้เฒ่าลักษิมันแม้ยศเพียงจ่าสามแง่ง havidar ก็ประดับเหรียญกล้าหาญสีบานเย็นที่อกซ้ายนำเหรียญตราทางทหารอีกกว่าสิบเหรียญบนแผงอก
ฉากหลังของสองผู้เฒ่า ที่ละลาย ปรากฏเปน “บ็อบบี้” ตำรวจลอนดอนสีน้ำเงินในเชิ้ตขาวยืนกุมอาวุธร้ายแรงกริ่งเกรงนักรบโบราณสองคน
ผู้ตั้งนัยแห่งการทวงถามว่ากุรข่ามีสิทธิ์พำนักอย่างพลเมืองบ้างไหม?
นักรบรับจ้างควรได้รับการปฏิบัติอย่างผู้ถือหุ้น
และแล้วศาลมีคำพิพากษา ให้ทหารกุรข่าที่ปลดประจำการก่อนปี 1997 มีสิทธิพำนักในอังกฤษได้เช่นพลเมืองอังกฤษ!
ปลายทางชีวิตของสองผู้เฒ่านักรบโบราณผู้เหี้ยมหาญ แม้จะเริ่มจากการรับจ้าง แต่การปฏิบัติหน้าที่อย่างพลีกายถวายชีพ เกินเขตการว่าจ้างทั่วไป รักษาประโยชน์ของกิจการเครือจักรภพเยี่ยงและยิ่งกว่าผู้ถือหุ้นเอง ได้รับการตอบสนองเช่นผู้ถือหุ้น
จ่าลักษิมัน กูรัง ผู้ร่างกายยับเยินจากการพระราชสงคราม ได้รับการรักษาพยาบาล ณ โรงพยาบาล ชาริ่ง ครอสส์ ในลอนดอน งานศพถูกจัดขึ้นโดยความเคารพที่ ฮานสโลว ในมณฑลมิดเดิ้ลเเซก
ผู้หมวดเฒ่า ตุลย์บะหะดูร์ เสียชีวิตกะทันหันระหว่างกลับจากอังกฤษไปเยี่ยมบ้านที่เนปาล ขณะเยี่ยมชมโรงเรียนประจำหมู่บ้านที่เขามีส่วนร่วมในการจัดสร้าง
จารึกสุดท้ายของนักสู้
แม้ว่าทุกวันนี้กองกำลังทหารกุรข่ายังรับราชการสนองพระเดชพระคุณองค์สมเด็จพระบรมราชินีนาถแห่งเครือจักรภพ มีลูกหลานที่มีสิทธิพำนักในสหราชราชอาณาจักร ทว่า ผู้คนชาวกูรข่ามากมายยังมีหลงเหลือในดินแดนนอกเนปาลที่เปนสถานที่การรบดั้งเดิม เช่น ในพิลอูลวิน ทางเหนือของอดีตราชธานีมัณฑะเลย์ สหภาพพม่า
เมื่อไม่นานมานี้ ข้างสองนักรบผู้เฒ่าแม้สิ้นภพจบชาติแล้ว ก็ได้รับการจารึกนามเปนภาษาอังกฤษ _ ภาษาของดินแดนที่พวกเขารับใช้ให้ความภักดี บนแผ่นศิลา ร่วมกับสมาชิกเหรียญกล้าหาญ วิคตอเรีย ครอสส์ ที่ Memorial Gates บนเนินเขารัฐธรรมนูญ (constitution hill) มุมหนึ่งของสวนสาธารณะไฮด์ปาร์ค กรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร
ยังมีนักรบกูรข่าในกองทัพสหราชอาณาจักรอีก 8 รายที่ได้รับเกียรติคุณสดุดีวีรกรรมการรบด้วยเหรียญกล้าหาญวิคตอเรีย ครอสส์แพรม่วงบานเย็น บางรายได้กระทำวีรกรรมการรบที่เหี้ยมหาญตั้งแต่อายุเพียง 20 ปี
ร้อยเอก รามบะหะดูร์ ลิมบู, สิบเอกพิเศษ ปัณภักฎา กูรัง, พลปืน ฐามัณ กูรัง, ร้อยเอก เนตราบะหะดูร์ เทพา, ร้อยเอก คเช กาเล, พันตรี ลัลบะหะดูร์ เทพา, พลปืน การันต์บะหะดูร์ รานา, สิบเอกพิเศษ กุลเบอร์ เทพา มากา
“เห็นเสือหมอบ อย่าไปเชื่อว่า
เผลอเมื่อไหร่เสือกิน สิ้นทั้งขน
เกิดเปนคนต้องเกรงยำ น้ำใจคน
เห็นถ่อมตนอย่าไปเหมา ว่าเขากลัว” ***
*** ท่านเจ้าคุณนรรัตนราชมานิต อดีตจางวางตรีเจ้ากรมที่พระบรรทมในรัชกาลพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวได้รจนาไว้เมื่อคราวดำรงเพศสภาวะที่ธัมมวิตักโกภิกขุ สถิต ณ วัดเทพศิรินทราวาส ช่างเปนคำกลอนภาษิตที่เหมาะใจแก่เรื่องกุรข่าสามตอนจบนี้แท้เทียว
นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 40 หน้า 23 ฉบับที่ 3,627 วันที่ 15 - 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563