กับข้าวแบบธรรมเนียมฝ่ายอังกฤษ

อังกฤษเขาเปนเกาะ เกาะอย่างไร้หาดสวย มีแต่ทะเลโหดและหมอกทึมล้อมดัก กองเรืออังกฤษนั้นเกรียงไกร ยุคหลังสงครามโลก บุกไปเอาอาณานิคมมาได้จะทั่วโลก

อีทีนี้กับข้าวจากทะเลจะมีอะไรคลาสสิกน้อยไปกว่า Fish and Chip

ปลาทะเลอย่างว่าปลาลิ้นหมา_sole เเล่เอาแต่เนื้อชุบโคลนแป้งปรุงรส ทอดน้ำมันลอย จะฟูฟ่องด้วยฤทธิ์ยีสต์ฟองเบียร์กัดกินกรอบกร้วม กินกับมันฝรั่งต้มในน้ำมันให้สุกแล้วมาทอดในน้ำมันกระทะอีกใบให้ผิวพองกรอบ โดยโรยเกลือพริกไทย ก่อนถือกินในห่อกระดาษหนังสือพิมพ์_กระดาษหนังสือพิมพ์ใช้แล้วอย่างคนไทยพับถุงห่อกล้วยแขก

ยามจะขบกินโรยด้วยน้ำส้มสายสูหมักใสๆจากข้าวมอลต์ เปรี้ยวแสบคอ หอมลึกรำเพยกลิ่น

ไม่เค็มโรยเกลือเข้าไป ไม่หอมก็โรยพริกไทย

ยืนหยิบเคี้ยวกันท้าลมหนาวอย่างว่าราคาถูก ขายทั่วไปแถวท่าเรือ ล้างคอด้วยเบียร์อย่างที่ผสมในแป้งทอดนั้น จึงจะสมรสรื่นคอ

ทีนี้ว่าฟิช ท ชิป กินแล้วมีกลิ่นติดปากติดคอ ยามหนุ่มสาวนัดกันไปออกเดทจุ๋งจิ๋ง ก็เปนที่รู้กันว่าจะไม่เลือกหยิบเมนูทอดกรอบปลาคาวทะเลนี้มากินด้วยแน่ ด้วยว่าขั้นตอนต่อไปหลังการเดทนั้นมันจะอิหลักอิเหลื่อพาลเหม็นเบื่อยามเข้าด้ายเข้าเข็ม

อังกฤษโบราณเขาจึงมีพิธีเสี่ยงดวง ว่าการเข้าเข็มเข้าด้ายจะเปนสมพงษ์กันได้ไหม กล่าวคือท่านให้เชิญชวนคู่เดทให้ชิม ฟิช ชิป ในยามออกควงกันเสียก่อน หากว่าเธอ/เขา หยิบเข้าปากอร่อยเอร็ด นั่น_เปนกลนัยบอกใบ้ที่ใช้หลีกเลี่ยงงานจุมพิต! เปนแต่ยินยอมรับควงมาเพื่อกินฟรี ปิดทางพิธีสัมผัสรสรักด้วยการเอากลิ่นเค็มคาวเข้าเปนเกราะกำปิดกำบัง

แต่ถ้าการณ์กลับกัน เธอ/เขา ขมีขมันปฏิเสธจานกินนี้โดยเเข็งขัน_อันนี้ก็พยากรณ์ได้ว่าฉากต่อไปนั่น_หวานเจี๊ยบฯ

นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 40 หน้า 23 ฉบับที่ 3,617 วันที่ 11 - 14 ตุลาคม พ.ศ. 2563