นรกสวรรค์ ที่พระพุทธเจ้าสอน

“นรกสวรรค์ ที่พระพุทธเจ้าสอน”
 

พระพุทธเจ้าทรงสอนหลักเพียงแค่ 4 ประการเท่านั้น คือ ทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ สิ้นสุดทุกข์ มรรคทางดับทุกข์
 

ทุกข์ หมายถึง สิ่งที่ไม่สบอารมณ์ทั้งปวง
 

เหตุ คือ สาเหตุที่เกิดความทุกข์ แยกได้ออกมาเช่น จิตที่ไม่มีวินัย มีความโลภ
 

สิ้นสุด คือ คำสัญญาของพระพุทธองค์ว่าเราสามารถสิ้นสุดความทุกข์โดยการที่เราขจัดความอยากให้หมดไป
 

พระพุทธเจ้าทรงได้อธิบายความหมายของคำทั้ง 4 คำนี้อยู่เป็นหลายร้อยครั้ง ณ ตอนที่พระองค์ยังทรงมีพระชนม์ชีพอยู่ เพราะพระองค์ต้องการให้ทุกคนนั้นเข้าใจอริยสัจ 4 นี้กันอย่างถ่องแท้
 

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่พระพุทธเจ้าทรงอธิบายถึงความไม่พึงพอใจต่อความทุกข์ในชีวิตเพราะว่ามันเป็นภาระที่หนักมาก พวกเรานั้นชอบสร้างความทุกข์ก็การที่ไปเอามันมาแบกเอาไว้

แต่ถ้าเราลองปล่อยวางเจ้าสิ่งสิ่งที่เราไปแบกมันไว้ มันจะทำให้เราพ้นทุกข์ และมรรคก็คือการที่นำพาเราให้ไปสู่การปลดวางภาระ และพระพุทธเจ้าก็ยังเรียกความทุกข์ว่าความป่วยไข้
 

การที่เราจะหายจากการไข้ได้เราก็ต้องได้รับการรักษาจากแพทย์ พระพุทธเจ้าและมรรคนี่แหละคือยาและแพทย์ที่จะมาช่วยรักษาให้หายจากความทุกข์หรือความป่วยไข้ ที่พระพุทธเจ้าเรียก
 

“ทุกข์”
 

พระพุทธเจ้าเคยบอกเอาไว้ว่าทุกข์นั้นมันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เมื่อเรารู้ถึงความที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ของปัญหาทั้งปวงมันก็จะทำให้เราเกิดความเจ็บปวดในจิตใจ
 

การที่คุณยอมรับสภาพตามที่เป็นจริงโดยไม่ไปโทษผู้อื่นนั่นแหละคือหัวใจข้อแรกของอริยสัจสี่ พระพุทธเจ้าได้สอนเอาไว้ว่าก่อนที่จะดำเนินเพื่อหาความสุข เรานั้นต้องรู้จักพิจารณาความทุกข์เสียก่อนและการพิจารณานี้ก็ต้องมีจิตใจที่มั่นคงแน่วแน่ ปราศจากความโกรธ หรือการมองโลกในแง่ร้าย
 

ความทุกข์นั้นมันอาจจะเป็นอะไรที่ละเอียดมากจนในบางครั้งถ้าเราไม่ได้สังเกตก็จะไม่เห็นมัน ความสุขและความทุกข์ที่มันเกิดขึ้นมาได้นั้นก็เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่ใจเราสร้างขึ้นมา จิตใจของเราเป็นผู้ที่สร้างประสบการณ์ชีวิตและในบางครั้งจิตใจของเราก็อาจจะชอบหรือไม่ชอบกับประสบการณ์ชีวิตที่มันเกิดขึ้นมา ถ้าจิตใจของเราชอบก็เรียกมันว่าความสุข เหมือนกับที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสเอาไว้ว่า “เราสามารถที่จะสร้างสวรรค์และนรกขึ้นเองได้ในชาตินี้”