กับข้าวบ้านป่า : เบลูก้า คาเวียร์ ฉบับเชลยศักดิ์
เบลูก้า คาเวียร์ ฉบับเชลยศักดิ์
มันฝรั่งเนื้อเลือกหัวเล็กๆล้างน้ำเกลือ ขัดเปลือกให้สะอาดเสียด้วยสร้อยคอทองคำสามบาท ต. สุวรรณรัตน์ เอาลินินขาวดอว์เชสเตอร์มารอง วางมันลง ผึ่งแห้งแลัว จับมีดด้ามมุกกรีดจากบนลงล่างบีบหัวท้ายให้รอยมีดปรินิดๆ ราดด้วยน้ำมันมะกอกหีบเย็นชนิดบริสุทธิ์ตราแรด กวนกับวอดก้า ให้รสอมหอมอมหวาน
เอาใส่เตาอบให้สุกดี หาไม่มี เอาไปต้มก่อนกรีดก็แล้วกัน กุยช่ายฝรั่งอย่างที่เรียกว่าไชฟ์ ซอยพักไว้ หาไม่มี เอาต้นหอมไทยใบเขียวงามก็แล้วกัน โทรศัพท์ไปนอร์มงดี ขอปันซาวครีมตรากำปั่นมาสองกระป๋อง เปิดแล้วแช่เย็นพักไว้
ทีนี้ก็มาถึงไข่คาเวียร์ตราเรือใบที่ซื้อตุนไว้แรมปี อย่าไปถึงขั้นสเวียรูก้าให้เพื่อนด่าว่าอวดรวย หนอย.. Caviar House & Prunier ในลอนดอนช่างบังอาจ ขายไข่สเตอเจียนอิหร่านสีทอง ในตลับทองคำแท้ สี่ตลับแสนนึง...พ่องงงง
เราได้ชดเชยอนูทองคำแลอนุภาคโปรตอนไปแล้วตอนล้างหัวมันฝรั่งใครจะทำไม
เคาะไข่คาเวียร์ตราเรือใบ 2 ที เปิดอับมา เอาช้อนงาช้าง รึ ช้อนเปลือกหอยมุก ก็ได้มาประจงตัก...น่าน..เอาให้มันเต็มๆช้อน หาไม่มี_ใช้ช้อนพลาสติกแถมมากับโยเกิร์ตตามห้าง ก็แล้วกัน ช้อนโลหะทุกชนิดอย่าไปใช้ ไม่ว่าจะช้อนเงินช้อนทองลูกรอคาบมาเกิด ห้ามทั้งนั้น_ผิดแบบธรรมเนียม ด้วยมันทำไข่คาเวียร์เสียรส
มันฝรั่งยกลงแล้วบีบหัวท้ายให้อยู่ ร่องตรงกลางอ้าออก เอาซาวครีมโปะใส่ร่องมัน ตามด้วยเบลูก้าช้อนนั้น โรยด้วยใบไชฟ์ซอย วางบนจานบางไชน่าโบนลายคราม
หั่นให้พอดีคำแล้วส่งเข้าปาก...อื้อหือ...ล้างคอเสียด้วยวอดก้า โรมานิออฟสักครึ่งเป๊ก _มันทั้งหอมอมหวลเจือเค็มปราณีตศิลป์!!
นสพ.ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 40 หน้า 27 ฉบับที่ 3,565 วันที่ 12 - 15 เมษายน พ.ศ. 2563
