พูดถึงงานละเอียดกับของว่างไทยอย่างว่า Thai Delicacy เข้าให้แล้ว ก็ควรต้องเรียนว่า ของอย่างนี้เปนทุนทางสังคม (social capital) ของบ้านเราชนิดหนึ่ง ยามเมื่อทุนตัวเงินของเราน้อยจำจะต้องเจรจาต้าอ่วยดึงทุนต่างชาติมาร่วมวงกิจการ ทุนทางสังคมนี้จะช่วยสร้างเครดิตแก่ฝ่ายเราได้มากหากว่าจัดเลี้ยงหรือนำแขกไม่ว่าชาติไหนๆ ไปได้ลองชม ลองชิม แล้วไซร้ มันจะช่วยให้ง่ายเข้าและเปนแต้มต่อในการเจรจาการค้าการทูตต่อไปอีกมาก เพราะรากฐานที่แท้จริงทางการทูตคือความสัมพันธ์ระหว่างคนมีวัฒนธรรมมาทำการค้า มาทำการเมือง มาทำการพัฒนาร่วมกัน
คำที่ว่า “เมืองไทยมีดี” จึงมีคุณแก่คนไทยทั้งปวงฉันนั้น
ครัวไทยสมัยก่อนรู้คุณข้าวเพราะงานนาปลูกข้าวหุงข้าวเปนของยากด้วยเปนงานแฮนด์เมดทั้งสิ้น หุงข้าวเหลือติดกระทะเอาทำข้าวตัง เหลือสุกกินไม่หมดเอาตากแห้งเสีย ได้เวลาแล้วเอามาคั่วเข้าให้พอง ใส่เนื้อปลาช่อนแกะยีให้ฟู หนังหมูมีเอาขูดขนต้มลวกเสียให้สะอาด ซอยใส่ลงปรุง หอมแดง กระเทียมดอง น้ำ_เกล็ด_และผิวส้มซ่า รับประทานกับไส้กรอกไทยพริกขี้หนูเบา
อันว่าไส้กรอกนั้นมันก็มีกันทุกชาติภาษา เศษเนื้อ เศษเลือดปรุงรสเข้า แล้วก็กรอกลงไส้หมูไป เพื่อให้เกียรติคารวะแก่หมูผู้เสียสละชีวิตแลกอิ่มคน ต้องใช้ให้ครบทุกส่วนสัตว์ ฝ่ายเน้นเลือดกรอกนั้นอังกฤษมี black pudding ฝรั่งเศสมี โบเด็ง นัวร์ โปแลนด์มี kaszanka เยอรมนี blutwurst
ส่วนไส้กรอกไทยนั้นใช้เฉพาะส่วนเนื้อ มี 2 แบบ แบบเนื้อหมูเคล้าเครื่องแกงกรอกใส่ไส้ กับแบบข้าวสุกข้าวสวยเคล้าเครื่องแกงกรอกใส่ใส้ เอาไม้กลัดทางมะพร้าวกลัดปิดไส้เข้า แล้วเอาไปย่างไฟอ่อนรมควันมะพร้าวอีกที ทั้ง 2 แบบ
แท่งใหญ่ไส้ข้าว แท่งเล็กไส้หมู รับประทานด้วยปลาแนม แกล้มรสมันใบทองหลางเขียว โอชานัก
เจ้าดั้งเดิมทำละเอียดลออ ต้องยกให้ใน “ตลาดนางเลิ้ง” เขาขึ้นป้ายไว้ว่า “ไส้กรอกปลาแนม” แต่เพียงเท่านั้น ถามใครในตลาดเปนต้องรู้จัก ชัวร์แต่ว่าระยะหลังใบทองหลางมีบ้างไม่มีบ้าง นักเลงกินจริงๆ แล้วยามกินปลาแนมหนังหมูซอย กับไส้กรอกไทยย่างควันมะพร้าว ต้องพึ่งผิวชื่นของผลส้มซ่ายังไม่พอ ต้องพึ่งรสฝาดมันของใบทองหลางเข้าอีกอย่างหนึ่งด้วย จึงจะจบกระบวนความ อย่างฝรั่งว่า finish.
หน้า 22 หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 39 ฉบับที่ 3,519 วันที่ 3 - 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562