รายงานข่าวระบุว่า รศ.นพ.นิธิพัฒน์ เจียรกุล หัวหน้าสาขาวิชาโรคระบบการหายใจและวัณโรค ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดล ได้โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว (นิธิพัฒน์ เจียรกุล) เกี่ยวกับอาการของนายวีระศักดิ์ วิจิตร์แสงศรี ผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสาคร ที่ติดเชื้อโควิด-19 ระลอกใหม่ โดยมีข้อความว่า
เดิมคาดหวังว่าจะมีเวลาว่างหลังเขียนโพสต์ครั้งก่อนไปได้อีกหลายวัน แต่การณ์หาเป็นดังคาดไม่ เพราะมีหลายสิ่งหลายอย่างบังเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วง 4 วันที่ผ่านมา จนเกินความคาดหมายและอดใจไม่มาเล่าสู่กันฟังมิได้เสียแล้ว
ความมุ่งมั่นของมนุษย์ ที่มีสมาธิจดจ่ออยู่กับสิ่งที่กระทำในปัจจุบัน โดยมีความคาดหวังในอนาคตเป็นแรงขับเคลื่อน เป็นคุณสมบัติที่ทำให้มนุษย์ก้าวข้ามอุปสรรคใหญ่หลวงได้อย่างเหลือเชื่อ ในหลายเรื่องราวเล่าขานที่เล่าสู่กันฟังปากต่อปาก ไม่ต่างไปจากผู้ว่าปูของพวกเรา อะไรคือแรงดลใจที่ทำให้ทีมศิริราชตื่นเต้นระคนแปลกใจในการฟื้นตัวของเขาแบบก้าวกระโดด คงต้องรอให้เจ้าตัวมาเฉลยข้อกังขาเมื่อถึงเวลาที่พร้อม
ทุกเช้าก่อนขึ้นตรวจเยี่ยมผู้ป่วยในตึกที่เป็นทั้งสำนักงานและหอผู้ป่วย ผมจะแวะเข้าไปเยี่ยมดูอาการของพ่อเมืองสาครในหออภิบาลระบบการหายใจที่อยู่ใกล้ห้องทำงาน ภาพที่เห็นและชินตาจากนอกห้อง คือการใส่ใจออกกำลังกายเล็กน้อยบนเตียงหลังตื่นนอน เมื่อเปิดประตูห้องเข้าไป ทั้งสองฝ่ายต่างยกมือสวัสดีทักทายกันพร้อมรอยยิ้มกว้างขวางบนใบหน้าของผู้ที่เฝ้ารอ
ในระหว่างวันถ้าไม่มีงานติดพันก็จะแวะมาทักทายและติดตามความคืบหน้าของอาการอีกเป็นครั้งคราว รวมถึงพูดคุยบอกเล่าเรื่องราวความคืบหน้าอาการให้กับภรรยาและบุตรสาวได้รับทราบ ช่วงก่อนพักเที่ยงจะเป็นเวลาที่เราพูดคุยกันในสัพเพเหระได้อย่างเป็นตุเป็นตะมากขึ้น แม้จะมีอุปสรรคบ้างที่บางครั้งเดาริมฝีปากไม่ออก ต้องเสียเวลารอการเขียนบอกเล่าทดแทน ตกเย็นก่อนกลับบ้านก็จะเป็นการพบกันอีกวาระเพื่อร่ำลาก่อนพบกันใหม่วันถัดไป
สองวันแรกหลังวันวาเลนไทน์ การทำกายภาพบำบัดมีความรุดหน้าอย่างน่าฉงน ควบคู่ไปกับการสามารถลดยาผ่อนคลายความรู้สึกได้ครั้งละมากๆ แถมด้วยการลดอัตราการไหลและความเข้มข้นของออกซิเจนที่ช่วยเสริมจากอากาศภายนอกได้ตามลำดับ บ่ายวันพุธเรามีนัดกันกับนักดนตรีบำบัดเจ้าเก่า ครั้งนี้คนไข้คนเก่งของเรานั่งรอเตรียมพร้อมในเก้าอี้เท้าแขนข้างเตียง เมื่อให้เลือกระหว่าง Egg Shaker ขนาดเล็ก กับ Tambourine ขนาดใหญ่ คงเดากันออกว่าคนใจใหญ่ของเราเลือกเครื่องให้จังหวะชิ้นใด
เมื่อเพลงแรก “ก็เคยสัญญา” เริ่มขึ้น เสียงกรุ๊งกริ๊งในมือซ้ายของเขาดูสดใสแฝงความรื่นเริง จนเมื่อผ่านไปครึ่งเพลงความขัดเขินของผมก็หายไปหมด (หรือพูดง่ายๆ ความหนาและความทนทานผิวหน้าเพิ่มขึ้นชั่วคราว) เผลอตัวร่วมร้องและนั่งโยกตัวตามจังหวะ (อย่างเมามัน) จากนั้นเราแจมกันต่ออีกสองเสียงเพลงแห่งยุคร่วมสมัยคนวัยอายุกำลังจะครบ 6 ทศวรรษ
โดยผมแก่กว่าผู้ว่าปู 8 เดือนและเป็นรุ่นพี่เลือดน้ำเงินฟ้าแห่งปทุมคงคาอยู่ 1 รุ่น ยามว่างหรือเวลาที่เราหมดมุขที่จะคุยกัน ผู้ว่าอารมณ์ศิลปินก็จะแนะนำให้ผมไปหาชมคลิปผลงานเพลงในอดีตของท่าน ทั้งที่ทำไว้เมื่อครั้งครองเมืองพิจิตร ศรีสะเกษ และท้ายสุดคือ สมุทรสาคร
เช้าวันนี้ท่านเล่าด้วยความดีใจว่าศิลปินรุ่นใหญ่ ศุ บุญเลี้ยง ส่งข้อความมาให้กำลังใจและช่วยรื้อฟื้นความทรงจำที่เคยมีร่วมกับท่านในอดีต พร้อมกับคลิปเพลงอวยพรที่ใครดูแล้วกำลังใจคงมาโข ก่อนพักเที่ยงท่านยังแจ้งให้ทราบว่า มีคอลัมน์นิสต์รุ่นเดอะวันนี้กล่าวขวัญถึงตัวท่านและหนังสือที่ท่านเขียนและมอบให้เขาด้วย ท่าทางวันนี้จะมีปาฏิหารย์อะไรอีกตามมาเป็นแน่แท้
ตกบ่ายผมต้องประชุมให้ข้อมูลเตรียมความพร้อมกับทีมแพทย์และพยาบาลจากศิริราชที่จะไปช่วยดูแลผู้ป่วยโควิดที่รพ.ท่าฉลอมเป็นเวลา 2 สัปดาห์ เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระนักรบเสื้อกาวน์และเสื้อขาวแห่งสมุทรสาคร เมื่อการประชุมเลิกแล้ว มีลูกศิษย์เข้ามาถามความคืบหน้าอาการท่านผู้ว่า เมื่อได้รับฟังอย่างแช่มชื่นแล้ว เธอย้ำกับผมว่าอย่าลืมแจ้งข่าวชัยชนะของทีมลิเวอร์พูลเมื่อวานให้ท่านผู้ว่าด้วยนะ ใช่แล้ว ผมลืมไปสนิทเลยว่า ทีมคู่แข่งเพิ่งรู้จักชัยชนะต่อทีมแดนอินทรีถึงนอกบ้าน เอาน่า...ยอมทำตามไปก่อนแม้มันจะไม่เต็มใจนัก
เมื่อไปถึงห้องพักที่คุ้นเคย เอ๊ะ...ใครเอาสายต่อออกซิเจนจากท่อเจาะคอไปไว้ที่จมูกท่านนะ พอเข้าไปถึงข้างเตียง มีเสียงทักทายออกเหน่อเล็กน้อยช่างละม้ายกับที่ได้ยินในคลิปเพลงหลายคลิปตามที่มีคนแนะนำ พอภรรยาท่านเล่าความคืบหน้าให้ฟังจึงถึงบางอ้อ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านหูคอจมูกในทีมศิริราช เพิ่งทำการปรับแต่งท่อเจาะคอให้เล็กลงเพื่อให้หายใจคล่องและส่งเสียงพูดได้ คราวนี้การสนทนาของพวกเราจึงออกรสมากกว่าเดิม จนภรรยาท่านต้องคอยเบรกให้ทำใจร่มๆ เข้าไว้ พร้อมตัดพ้อว่าปากกาและสมุดที่เพิ่งซื้อมาให้เขียนสื่อสารได้ไม่ถึงวัน กลับกลายเป็นหม้ายขันหมากเหมือนกับไอแพดไปอีกแล้ว
เรื่องที่สองคนโอภาปราศรัยกันหลังจากครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกันในห้องแยกโรคสมุทรสาครเมื่อเกือบสองเดือนก่อน มีตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ สังเกตว่าท่านย้อนลำดับเรื่องราวเหตุการณ์ตั้งแต่กรณีตลาดกลางกุ้งได้เป็นอย่างดี ตอนที่พาดพิงถึงชื่อบุคคลหรือสถานที่ก็เป็นไปอย่างคล่องแคล่ว จนภรรยาต้องออกตัวว่าจำได้ดีกว่าตัวเธอเสียอีก (ไม่รู้แอบซูเอี๋ยกันหรือเปล่า) ช่วงหนึ่งท่านแสดงความน้อยใจที่ในช่วงแรกคนสมุทรสาครบางส่วนต่อต้านนโยบายการควบคุมโรคของคณะกรรมการที่ท่านเป็นประธาน
และเผยว่าท่านเองเคยคิดอยากให้ตัวเองป่วยเป็นโควิดเพื่อที่จะได้ทำให้คนที่คัดค้านได้ตระหนัก แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นจริงและเป็นรุนแรงกว่าคนอื่นเขาเป็นกันเสียด้วย แน่นอนผมต้องหาจังหวะแจ้งข่าวดีด้วยน้ำเสียงอ้อมแอ้มและท่าทีไม่พึงใจนัก ท่านดูเหมือนจะจับสัญญาณพิรุธได้ จึงรัวคำถามตามมาอีกชุดใหญ่ว่า ชนะกี่ลูก ใครยิงบ้าง แล้วจะแข่งอีกเมื่อไร พร้อมสีหน้าที่เห็นได้ชัดว่าเก็บอาการไม่อยู่แกมเยาะหยันคู่สนทนาอยู่ในที
การจำนรรจากันอย่างสำเริงถูกคั่นด้วยการตรวจเยี่ยมของทีมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านกายภาพบำบัด หลังจากที่วันนี้ผู้ว่าคนแกร่งเริ่มก้าวเท้าสั้นๆ หลังยืนทรงตัวได้มั่นคงแล้ว เมื่อสำรวจการฟื้นตัวของกล้ามเนื้อทั่วสรรพางค์ พบว่ามีมวลกล้ามเนื้อดีขึ้นและมีสัญญาณการฟื้นตัวดีทั้งหมด แม้กล้ามเนื้อบางมัดอาจจะตามหลังเขาไม่ทันอยู่บ้าง แต่ในภาพรวมไม่มีอะไรน่าหนักใจ ทีมศิริราชเริ่มมั่นใจว่า จะสามารถนำพ่อ (เมือง) ปูกลับสู่สาครได้อย่างสมบูรณ์ใกล้เคียงเดิมแน่ เพื่อให้เหล่าลูกปู หลานปู วิ่งไล่ตามงานพัฒนาจังหวัดกันอย่างชื่นมื่นสนุกสนาน
สมัยละอ่อนผมมักเสียดสีเพื่อนที่ทำอะไรไม่สำเร็จด้วยวลีที่ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามอยู่ที่นั่น” ซึ่งถึงปัจจุบันนี้อาจจะยังใช้ได้ดีกับนักการเมืองไทยทั้งฝ่ายค้านและฝ่ายรัฐบาล ที่ยังไม่เห็นได้สร้างอานิสงส์อะไรเป็นชิ้นเป็นอันกับประเทศนักแม้จะผ่านการเลือกตั้งมานานโขแล้ว แต่มันคงใช้ไม่ได้ดีกับคนแต่งเนื้อร้อง+แร็พในเพลง “ล้มแล้วสู้” ที่ออกมาไม่นานก่อนจะล้มป่วย เพราะความพยายามอย่างยิ่งยวดเพื่อเอาชนะโรคร้ายของเขา ทำให้มองเห็นความสำเร็จอยู่ที่นั่น อยู่ที่โน่น และอยู่ที่นี่เต็มไปหมด
#คืนปูสู่สาคร
ข่าวที่เกี่ยวข้อง :