พุทธะ..เกิดขึ้นพร้อมลมหายใจ

22 ก.ค. 2563 | 22:00 น.

ทำมา..ธรรมะ โดย ราช รามัญ

Facebook ราช รามัญ

พุทธะ มีอยู่ในตัวของเราทุกคน เพียงแต่เป็นเพียงเมล็ดพันธุ์
ที่ยังไม่งอกงามขึ้นมา แต่เมื่อใดที่เมล็ดพันธุ์แห่งพุทธะงอกงาม
พุทธะก็จะปรากฏขึ้นเองโดยธรรมชาติ 
บางคนอาจสงสัยว่าแล้วทำอย่างไร ให้เมล็ดพันธุ์งอกงาม
การงอกงามของเมล็ดพันธุ์นั้น อยู่ที่ความพร้อมในใจเรา
หากเราพร้อม เมล็ดพันธุ์นั้นก็งอกงามเองตามธรรมชาติ
เพราะเมล็ดพันธุ์แห่งพุทธะเป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง
ที่ไม่ต้องการได้อะไร หรือ ให้อะไร เข้ามาเป็นปัจจัยที่จะทำให้เกิดความงอกงาม 
ไม่ต้องอาศัยอะไรเป็นเหตุ ไม่ต้องอาศัยอะไรเป็นเครื่องจูง
ไม่ต้องการอาศัยอะไรเป็นปัจจัยทั้งสิ้น
ในเมื่อไม่มีอะไรเป็นปัจจัยให้เกิดแล้วอาการนึกคิดตาม
ที่ภาษาคนวัดเรียกว่า สังขาร การปรุงแต่งความคิด
เมื่อนั้นธรรมชาติอันงดงามแห่งพุทธะก็ปรากฏขึ้น

ผู้ไม่รู้หนังสือ...อย่างท่านเว่ยหล่าง ยังบรรลุธรรมได้
ทั้งที่เป็นฆราวาส เป็นสิ่งปรากฏให้โลกให้ได้เห็นแล้วว่า
ในทางธรรม ยิ่งรู้ธรรมจากตำรามากเท่าไหร่ ยิ่งจะทำให้ไม่เห็นธรรม
แต่หากไม่รู้ธรรมเลยแม้แต่น้อย ธรรมชาติก็อาจจะไม่พร้อมปรากฏเช่นกัน 
หากในวันหนึ่งๆ เราใช้ชีวิตโดยปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ
ธรรมชาติที่เป็นปกติ เมื่อนั้นสิ่งที่เรียกว่าพุทธะก็พร้อมจะเบิกบานในใจ
แต่ต้องไม่ใช่ธรรมชาติที่เกิดขึ้นเพราะความปรุงแต่งจากใจของเราเอง
ธรรมชาติล้วนๆ บริสุทธิ์ เหมือนที่เราหายใจเข้าออก ก็เป็นไปเองอัตโนมัติตามธรรมชาติ
ไม่มีอะไรมาปรุงแต่ง มาคอยสอนชี้แนะ ทุกอย่างเป็นเองตามธรรมชาติ

มนุษย์เกิดข้อสงสัยอีกว่า เมื่อไม่รู้อะไรเป็นพื้นฐานเลย จะทำให้ใจงอกงามด้วยพุทธะอย่างไร  
ในทางของธรรมชาติเดิมแท้
เมื่อยิ่งก้าวเดินเข้าหาหลักการ วิธีการ ยิ่งจะทำให้เราห่างไกลออกไป
เพราะมันไม่เป็นธรรมชาติอันปกตินั่นเอง
ธรรมชาติล้วนๆ ที่ไม่ได้เกิดจากการปรุงแต่ง เป็นสิ่งที่ไม่ต้องทำ ไม่ต้องเรียนรู้
ปล่อยไปตามธรรมชาติจริงๆ ที่ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรเลย 
ใครว่าดี ก็ดี ใครว่าไม่ดีก็ไม่ดี ใครว่าอย่างไรก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามนั้น
ไม่มีขัดแย้ง ไม่มีเห็นด้วย ไม่มีการยอมรับหรือปฏิเสธใดๆ
สักแต่...แล้วปล่อยให้ผ่านเลยไป โดยไม่เข้าไปในเรื่องนั้นๆ
นี่เป็นธรรมชาติอย่างหนึ่ง แต่มนุษย์โดยมากใครว่าดีฉันดีด้วย
ใครว่าไม่ดีฉันไม่ดีด้วย มีทั้งการยอมรับและปฏิเสธเสมอ
มันจึงไม่เป็นธรรมชาติ มันเป็นการฝืนธรรมชาติ เหตุที่ฝืนธรรมชาติ
ก็เพราะเอาใจเราเข้าไปในเรื่องนั้นๆ ทำให้เกิดการปรุงแต่ง เรากลับมาอยู่เป็นธรรมชาติ
ได้เมื่อไหร่ พุทธะก็ปรากฏขึ้นเอง เพราะพุทธะมีพร้อมลมหายใจของเราแล้วตั้งแต่วันที่เราเกิด