เกลือเม็ด เมืองน่าน

อนุสนธิ์ต่อเนื่องมาจากฉบับก่อนว่าด้วยน้ำพริกหนุ่ม ไอ่ที่ว่า ‘ถูกต้อง’ นั่น มันถูกต้องอย่างกะไร?

1.เริ่มจากพริก_พริกหนุ่มมันยังไม่แก่ และมันไม่ใช่พริกชี้ฟ้าเหม็นเขียว

2.พริกหนุ่มนี้มีหนุ่มเขียวเผ็ดมัน กับ หนุ่มขาว_เผ็ดสะเปอะ

3.ใช้หนุ่มเขียวเปนหลักเอามัน ปน หนุ่มขาวนิดเดียวเอาเผ็ดแหลม บางคนเรียกหนุ่มขาวว่าพริกยำ

4.ล้างดีแล้วเอาเข้าตับไม้ ปิ้งย่างบนถ่านแสมไฟรุม

5.ขูดผิวดำไหม้ไฟออกให้หมดด้วยมีดคม หรือไม่ก็ผิวไผ่บางคมเช่นกันลอกผิว  ผ่าแล้วเลาะไส้เม็ดออกเสียบ้าง กินเข้าไปมากเสี่ยงหล่นเข้าไปในไส้ติ่ง_อดีตนายกรัฐมนตรีหนึ่ง กินพริกป่นต้องกรองเม็ด ด้วยเกรงไส้ติ่งอักเสบ

หอมบั่ว_หอมแดง / หอมเตียม_กระเทียมเอาเผาเช่นกัน เผาทั้งเปลือก ไม่ได้ขี้จิ๊_ขี้คร้านปอก แต่มันเก็บกักมวลน้ำหวานชื้นในหอมสองหอมไว้ได้ดี ไหม้แล้วลอกผิวเสียตำเข้าด้วยกันด้วยเกลือเม็ด_อย่าใช้เกลือดอกนาเกลือ ใช้เกลือบ่อสินเธาว์ เมืองน่าน เราไม่ได้สนไอโอดีน สนรสนวลเค็มตัดรสจากเกลือบ่อพันปี ทำประสานรสเสียด้วย _บ่า(มะ)เขือส้ม ลูกแป้นๆ ปิ้งเผาลอกผิวพอสลบน่วมดีสองสามผลพอตำให้แล่นใบ_ไม่ต้องผู้ดีทำแกงนัก ตำอย่างน้ำพริกโจรหลังสวน ที่ว่าปล้นบ้านเขาแล้วไม่มีครกจะตำนั่นหละเสร็จก็ตะหวักขึ้นมา โรยเสียด้วยผักป้อม หอมใบ สับๆ จ้ำกินด้วยข้าวนึ่งสักมือจ้ำกินอย่างไม่ต้องขวนขวายหารสอื่นเค็มคาว ปลาร้า ปลาสน ปูเค็มน้ำปู๋ ถั่วเน่า_ไม่เอาไม่ต้อง เกลือดำเกลือชมพูหิมาลัยหลบไป เกลือเหมืองเมืองน่าน เอาอยู่

หน้า 22 หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 40 ฉบับที่ 3,539 วันที่ 12 - 15 มกราคม พ.ศ. 2563