นายกฯขอคนไทยช่วยกันดูเเลขยะยก”ชาวเกาะเต่า”ใช้ถุงผ้าเเทนพลาสติก
นายกฯขอคนไทยช่วยกันดูเเลขยะยก”ชาวเกาะเต่า”ใช้ถุงผ้าเเทนพลาสติก
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี กล่าวในรายการ "ศาสตร์พระราชา สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน" ว่า “สำหรับเรื่องขยะ ก็คงเหมือนกับทุกๆ เรื่อง ที่ผมต้องการย้ำเตือน ให้เกิดความตระหนัก ให้เราทุกคนที่เป็น “เจ้าของบ้าน” และทุกภาคส่วนได้ร่วมมือ ร่วมใจกัน เพราะลำพังภาครัฐเองคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงประเทศได้ บ่อยครั้งเด็กนักเรียนที่ได้รับการปลูกฝังในโรงเรียน แต่พอออกมาสู่สังคมนอกรั้วโรงเรียนแล้ว เด็กๆ กลับไม่สามารถนำไปสู่การปฏิบัติใน “ชีวิตจริง” ได้ ก็น่าเสียดายนะครับ
ก็อยากให้ช่วยกันคิด ว่าจะช่วยกันคนละไม้ คนละมือ อย่างไรได้บ้าง อย่างเช่น แนวทางการ “ลดใช้ถุงพลาสติก” ที่หลายประเทศเคยทำ ก็เคยมีคนรวบรวมเอาไว้ ก็น่าสนใจดีนะครับ อาจจะใช้กลไกด้านราคา ด้วยการ “จ่ายค่าถุงพลาสติก” เพิ่มเพียงเล็กน้อย จากราคาสินค้า แต่มีผลทางจิตวิทยาไม่น้อยนะครับ
อาทิ ประเทศอังกฤษ-สก็อตแลนด์-ไอร์แลนด์-อิสราเอล ลดได้มากกว่า 80% นะครับ จากปริมาณที่ใช้เดิมในแต่ละปี โดยนำ “เงินเพิ่ม” ค่าถุงพลาสติกนี้ ไปใช้ในโครงการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมต่างๆ ส่วนในประเทศไทย ทราบว่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และมหาวิทยาลัยมหิดลศาลายา คิดค่าถุงพลาสติกใบละ 2 บาทนะครับ สามารถลดการใช้ถุงได้ 90%เช่นเดียวกัน
ผมก็มีความเห็นว่าหากเราสามารถดำเนินการอย่างต่อเนื่อง ในหลายๆ มาตรการร่วมกัน ก็น่าจะช่วย “เปลี่ยนพฤติกรรม” การใช้ถุงพลาสติก ได้อย่างยั่งยืน อย่างเช่น “ชาวเกาะเต่า” ได้ร่วมใจกันเลิกใช้ถุงพลาสติกหูหิ้วใส่สินค้าทั้งชาวบ้านและนักท่องเที่ยว ต้องนำถุงผ้าหรือเป้สะพายหลังมาใส่สินค้าจากร้านค้าต่างๆ แทน ผู้ประกอบการ ร้านค้าปลีก ร้านอาหารและร้านสะดวกซื้อเห็นพ้องเลิกการใช้ถุงพลาสติก เพื่อให้เกาะเต่าปลอดถุงพลาสติกไร้มลพิษ และลดขยะสะสมบนเกาะ “ลดโลกร้อน” ไปด้วยกันนะครับ
นอกจากเรื่องขยะแล้ว “ปัญหาน้ำเสีย” ก็เป็นอีกตัวชี้วัดหนึ่ง ของการพัฒนาที่ไม่สมดุล ไม่ยั่งยืน ทั้งนี้ นโยบาย “ไทยแลนด์ 4.0” ต้องอยู่บนพื้นฐานของการพัฒนาที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การพัฒนาที่ผ่านมา หรือ “ยุค 3.0” สร้างปัญหาสะสม หมักหมม ให้กับบ้านเมืองของเรามากมายนะครับ มีทั้งวิกฤติ และโอกาส
วันนี้ เราต้องเปลี่ยนหลักคิด สร้างวิถีปฏิบัติใหม่ เพื่อแก้ไขของเก่า และป้องกันของใหม่ ไม่ให้ผิดพลาดซ้ำรอยเดิม ปัจจุบันนั้น ปัญหาแม่น้ำลำคลอง น้ำเน่าเสีย ที่ถูกระบายลงสู่ท้องทะเลไทย นับเป็น “วัฏจักร-ห่วงโซ่” ของน้ำที่น่าห่วงกังวล ที่ผมกำลังพูดถึง ก็คือสาเหตุของปัญหา ที่เกิดขึ้นในหลากหลายกิจกรรม ทั้งที่เราทุกคนรับรู้และที่เราไม่เคยสนใจ
เช่น การทิ้งขยะมูลฝอย-การลักลอบปล่อยน้ำเสีย โดยไม่มีการบำบัด จากบ้านเรือน ร้านค้า โรงแรม โรงงานอุตสาหกรรม และการชะล้างปุ๋ยเคมีจากพื้นที่เกษตรกรรม ลงสู่แม่น้ำลำคลอง เป็นต้น สุดท้าย ทุกอย่างที่กล่าวมา ก็ไหลลงสู่ทะเล ซึ่งเป็นที่รองรับทุกอย่างจากแผ่นดิน เช่น “อ่าวไทย” ที่ต้องรองรับทุกอย่างจากแม่น้ำ 4 สายสำคัญของประเทศ ได้แก่ แม่น้ำบางปะกง-เจ้าพระยา-ท่าจีน-และแม่กลอง
ดังนั้น ถุงพลาสติกในมือเราวันนี้ หรือเมื่อวานนี้ อาจไปอยู่ในท้องสัตว์ทะเล ในอีกไม่มีกี่วันข้างหน้า เหมือนคลิป “วาฬครีบสั้น” ที่มาเกยตื้น ซึ่งชมรมวาฬไทยนำมาเผยแพร่ โดยหลังผ่าพิสูจน์ พบขยะพลาสติกในกระเพาะอาหารของวาฬ จำนวน 85 ชิ้น น้ำหนักรวม 8 กิโลกรัม
ที่ผมต้องนำมากล่าว ไม่ได้ต้องการจะกล่าวโทษใครนะครับ เพียงแต่ต้องการให้ทุกคนได้ตระหนัก และร่วมกันรับผิดชอบ ปัญหาเหล่านี้ จะหนักหนาสาหัสขึ้นเรื่อยๆ ตามการเติบโตของประเทศ แต่การพัฒนาที่ยั่งยืน ต้องเป็นการพัฒนาทางวัตถุและจิตใจ “ควบคู่” กันไปไปด้วย”
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี กล่าวในรายการ "ศาสตร์พระราชา สู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน" ว่า “สำหรับเรื่องขยะ ก็คงเหมือนกับทุกๆ เรื่อง ที่ผมต้องการย้ำเตือน ให้เกิดความตระหนัก ให้เราทุกคนที่เป็น “เจ้าของบ้าน” และทุกภาคส่วนได้ร่วมมือ ร่วมใจกัน เพราะลำพังภาครัฐเองคงไม่สามารถเปลี่ยนแปลงประเทศได้ บ่อยครั้งเด็กนักเรียนที่ได้รับการปลูกฝังในโรงเรียน แต่พอออกมาสู่สังคมนอกรั้วโรงเรียนแล้ว เด็กๆ กลับไม่สามารถนำไปสู่การปฏิบัติใน “ชีวิตจริง” ได้ ก็น่าเสียดายนะครับ
ก็อยากให้ช่วยกันคิด ว่าจะช่วยกันคนละไม้ คนละมือ อย่างไรได้บ้าง อย่างเช่น แนวทางการ “ลดใช้ถุงพลาสติก” ที่หลายประเทศเคยทำ ก็เคยมีคนรวบรวมเอาไว้ ก็น่าสนใจดีนะครับ อาจจะใช้กลไกด้านราคา ด้วยการ “จ่ายค่าถุงพลาสติก” เพิ่มเพียงเล็กน้อย จากราคาสินค้า แต่มีผลทางจิตวิทยาไม่น้อยนะครับ
อาทิ ประเทศอังกฤษ-สก็อตแลนด์-ไอร์แลนด์-อิสราเอล ลดได้มากกว่า 80% นะครับ จากปริมาณที่ใช้เดิมในแต่ละปี โดยนำ “เงินเพิ่ม” ค่าถุงพลาสติกนี้ ไปใช้ในโครงการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมต่างๆ ส่วนในประเทศไทย ทราบว่าจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และมหาวิทยาลัยมหิดลศาลายา คิดค่าถุงพลาสติกใบละ 2 บาทนะครับ สามารถลดการใช้ถุงได้ 90%เช่นเดียวกัน
ผมก็มีความเห็นว่าหากเราสามารถดำเนินการอย่างต่อเนื่อง ในหลายๆ มาตรการร่วมกัน ก็น่าจะช่วย “เปลี่ยนพฤติกรรม” การใช้ถุงพลาสติก ได้อย่างยั่งยืน อย่างเช่น “ชาวเกาะเต่า” ได้ร่วมใจกันเลิกใช้ถุงพลาสติกหูหิ้วใส่สินค้าทั้งชาวบ้านและนักท่องเที่ยว ต้องนำถุงผ้าหรือเป้สะพายหลังมาใส่สินค้าจากร้านค้าต่างๆ แทน ผู้ประกอบการ ร้านค้าปลีก ร้านอาหารและร้านสะดวกซื้อเห็นพ้องเลิกการใช้ถุงพลาสติก เพื่อให้เกาะเต่าปลอดถุงพลาสติกไร้มลพิษ และลดขยะสะสมบนเกาะ “ลดโลกร้อน” ไปด้วยกันนะครับ
นอกจากเรื่องขยะแล้ว “ปัญหาน้ำเสีย” ก็เป็นอีกตัวชี้วัดหนึ่ง ของการพัฒนาที่ไม่สมดุล ไม่ยั่งยืน ทั้งนี้ นโยบาย “ไทยแลนด์ 4.0” ต้องอยู่บนพื้นฐานของการพัฒนาที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม การพัฒนาที่ผ่านมา หรือ “ยุค 3.0” สร้างปัญหาสะสม หมักหมม ให้กับบ้านเมืองของเรามากมายนะครับ มีทั้งวิกฤติ และโอกาส
วันนี้ เราต้องเปลี่ยนหลักคิด สร้างวิถีปฏิบัติใหม่ เพื่อแก้ไขของเก่า และป้องกันของใหม่ ไม่ให้ผิดพลาดซ้ำรอยเดิม ปัจจุบันนั้น ปัญหาแม่น้ำลำคลอง น้ำเน่าเสีย ที่ถูกระบายลงสู่ท้องทะเลไทย นับเป็น “วัฏจักร-ห่วงโซ่” ของน้ำที่น่าห่วงกังวล ที่ผมกำลังพูดถึง ก็คือสาเหตุของปัญหา ที่เกิดขึ้นในหลากหลายกิจกรรม ทั้งที่เราทุกคนรับรู้และที่เราไม่เคยสนใจ
เช่น การทิ้งขยะมูลฝอย-การลักลอบปล่อยน้ำเสีย โดยไม่มีการบำบัด จากบ้านเรือน ร้านค้า โรงแรม โรงงานอุตสาหกรรม และการชะล้างปุ๋ยเคมีจากพื้นที่เกษตรกรรม ลงสู่แม่น้ำลำคลอง เป็นต้น สุดท้าย ทุกอย่างที่กล่าวมา ก็ไหลลงสู่ทะเล ซึ่งเป็นที่รองรับทุกอย่างจากแผ่นดิน เช่น “อ่าวไทย” ที่ต้องรองรับทุกอย่างจากแม่น้ำ 4 สายสำคัญของประเทศ ได้แก่ แม่น้ำบางปะกง-เจ้าพระยา-ท่าจีน-และแม่กลอง
ดังนั้น ถุงพลาสติกในมือเราวันนี้ หรือเมื่อวานนี้ อาจไปอยู่ในท้องสัตว์ทะเล ในอีกไม่มีกี่วันข้างหน้า เหมือนคลิป “วาฬครีบสั้น” ที่มาเกยตื้น ซึ่งชมรมวาฬไทยนำมาเผยแพร่ โดยหลังผ่าพิสูจน์ พบขยะพลาสติกในกระเพาะอาหารของวาฬ จำนวน 85 ชิ้น น้ำหนักรวม 8 กิโลกรัม
ที่ผมต้องนำมากล่าว ไม่ได้ต้องการจะกล่าวโทษใครนะครับ เพียงแต่ต้องการให้ทุกคนได้ตระหนัก และร่วมกันรับผิดชอบ ปัญหาเหล่านี้ จะหนักหนาสาหัสขึ้นเรื่อยๆ ตามการเติบโตของประเทศ แต่การพัฒนาที่ยั่งยืน ต้องเป็นการพัฒนาทางวัตถุและจิตใจ “ควบคู่” กันไปไปด้วย”
