วันที่ 22 พฤษภาคมนี้ เป็นวันครบรอบ 4 ปี แห่งการยึดอำนาจของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ หรือ คสช.ที่มี ลุงตู่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ออกสงบศึกความขัดแย้งของนักเลือกตั้ง และเข้ายึดกุมอำนาจการบริหารแทนที่ กุมสภาพนานกว่ารัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง เพราะไม่มีกำหนดสิ้นสุดว่าจะลงจากอำนาจเมื่อใด แม้มีการคาดการณ์กันว่าจะมีการเลือกตั้งในเดือนกุมภาพันธ์ 2562 หรืออีก 9 เดือนจากนี้ไป แต่ก็เป็นเพียงการคาดการณ์ที่ยังหาความแน่นอนไม่ได้ว่าจะมีการเลือกตั้งในห้วงเวลานั้นหรือไม่ (เป็นแค่ความน่าจะเป็น)
แน่นอนหากถามฝั่ง คสช. และรัฐบาลต้องบอกแบบเข้าข้างตัวเองว่า 4 ปีที่ผ่านมาประสบความสำเร็จถึงขั้นที่ขอให้ “ลุงตู่” นำทัพเข้าสู้การเลือกตั้งเพื่อสืบทอดอำนาจอีกสมัย ขณะที่ฝ่ายนักการเมืองที่กำลังโหยหาการเลือกตั้ง เพื่อเข้ามาแชร์อำนาจต้องบอกว่าเป็น
“ความล้มเหลว” ไม่ต้องพูดถึงการเคลื่อนไหวล้มคสช.ที่มองว่านี่คือ
“อุปสรรค” ของประเทศ ที่จะต้องเอาออกไปให้ได้
หากประเมินกันอย่างเป็นธรรม การรัฐประหารเมื่อ 22 พฤษภาคม 2557 ได้หยุดพักความขัดแย้งของคนในประเทศที่ทำโดยนักการเมืองขั้วต่างๆ และคสช.สามารถทำให้ประเทศกลับมาสู่ภาวะความสงบที่ทำให้ความเชื่อมั่นในการลงทุน ทั้งในและนอกประเทศกลับคืนมาพร้อมๆกับการท่องเที่ยวที่เติบโตอย่างก้าวกระโดดและกลายเป็นรายได้หลักของประเทศไปโดยปริยาย ในความสำเร็จที่เป็นรูปธรรม อีก 2 อย่างคือ การปักหมุดโครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก หรือ EEC และการปฏิรูปโครงสร้างพื้นฐานด้านคมนาคม
ทั้งโครงการรถไฟฟ้าในกรุงเทพฯและปริมณฑล รวมทั้งการปักหมุดรถไฟความเร็วสูงไปยังภูมิภาค ที่ต้องยอมรับว่าถ้าเป็นช่วงการเมืองเปิดเทอมยากที่โครงการเหล่านี้จะเกิดขึ้น เพราะพรรคการเมืองต่างแย่ง
“เค้ก” และตีกันเอง เพื่อไม่ให้ใครอิ่มหมีพีมันมากกว่าใคร ส่วนเรื่องประชานิยมต่างๆ ไม่ว่าสวัสดิการคนชรา บัตรคนจน เป็นหน้าที่ของรัฐที่ต้องจัดให้ไม่ถือเป็นผลงานโดดเด่น เพราะถึงไม่มี
“ลุงตู่” นักการเมืองก็จัดให้อยู่แล้ว และอาจมากกว่า เพราะนี่คือ
“ประชานิยม” ที่มีเป้าประสงค์เพิ่มคะแนนเสียงให้คนทำนโยบาย
ในด้านความ
“ล้มเหลว” บอกกันอย่างตรงไปตรงมาว่าภาพลักษณ์การทุจริตคอร์รัปชั่นไม่ได้ดีไปจากเดิม เสียงนินทา ยังอื่ออึงไปทั่วว่า
“เปลี่ยนจากมือนักการเมืองมาเป็นข้าราชการ” รับแทน ยังมีการเล่นพรรคเล่นพวกเลือกปฏิบัติในการเอาผิดบรรดาพวกโกงกินบ้านเมือง (ไม่จำเป็นต้องยกตัวอย่างเพราะ 4 ปี มีมากมายเสียเกินพรรณนา) การปฏิรูปหลายด้านล้มเหลวและปล่อยเวลา 4 ปีให้
“เสียของ” ไม่ว่าการปฏิรูปการศึกษา ปฏิรูปตำรวจ หรือแม้กระทั่งปฏิรูปการเมือง
ความหวังที่ว่ายึดอำนาจมาแล้วมีธงปฏิรูปการเมือง ได้เลือดใหม่มาสู้แวดวงการเมืองเพื่อไล่
“น้ำเน่า” และ
“ขี้โกง” ออกจากสภา
“มลายหายสิ้น” เพราะแม้กระทั่งคนที่ประกาศเป็น
“ผู้นำปฏิรูปการเมือง” ยังเลือกวิธีการ
“ดูด” และ
“ควบรวมพรรคการเมือง” มาเป็นแนวทางตั้งพรรคเพียงเพื่อหวังสิ่งเดียวคือ
“ลุงตู่” ได้นั่งนายกฯ ต่อไป
เอวัง..ประเทศไทย!!!!
.........................
คอลัมน์ : ที่นี่ไม่มีความลับ | โดย...เอราวัณ | หน้า 16 หนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ | ฉบับ 3367 ระหว่างวันที่ 20-23 พ.ค. 2561 |
