Tonkin Annam จากเวียดนามสู่ใจกลางกรุงเทพมหานคร

เพราะบ้านของย่ามากจากไฮ่ฝ่อง ภาคเหนือของเวียดนาม ที่เรียกว่า “ตงกิน” และบ้านของปู่จากเว้ ภาคกลางที่เรียกว่า “อันนัม”

ณ ห้องแถวไม่ไกลจากวัดพระแก้วมากนัก ตรงข้ามวัดโพธิ์มองเห็นวัดอรุณฯ แบบพอดิบพอดี ที่นี่คือที่ตั้งของร้านอาหารเวียดนามที่ได้รับการกล่าวถึงมากที่สุดในหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา ไม่ใช่เพราะที่นี่มีเชฟชื่อดังหรือใช้วัตถุดิบชั้นเลิศส่งมาจากแดนไกล แต่ที่นี่คือร้านอาหารเวียดนามฉบับต้นตำรับ แบบที่คนเวียดนามแท้ๆ ทำทานกันเองในครอบครัว สู่การต่อยอดเป็นธุรกิจของตนเอง ถ่ายทอดอาหารเวียดนามในบรรยากาศใหม่ๆ กับรสชาติดั้งเดิมในชื่อ “ตงกิน อันนัม”

จากห้อง 1 คูหาซึ่งเคยถูกใช้งานในฐานะห้องเช่าสำหรับเก็บสินค้าริมท่าน้ำท่าเตียน เลียบชายฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา คุณกาย ไล มิตรวิจารณ์ เจ้าของร้านได้ออกแบบใหม่ภายใต้แนวคิด White Space พื้นที่ซี่งสามารถปรับเปลี่ยนดัดแปลงได้ตลอดเวลา รอยผนังแตกกระเทาะ รอยเขีดข่วน และพื้นผิวที่เรียบไม่เสมอกันกลายเป็นความดิบ ผสานความเท่ห์ เข้ากันได้ดีกับเหล็กสีดำ กระจกใส กระดาษสีแดง เป็นที่สุด

โต๊ะอาหารและเก้าอี้ของตงกิน อันนัม ได้สร้างความประทับใจให้กับเราไม่น้อย โครงเก้าอี้เหล็กสีดำซึ่งคุณกายได้ออกแบบโดยการประยุกต์เก้าอี้จีนเข้ากับกรอบหน้าต่างแบบเวียดนาม เป็นโครงร่างสุดทันสมัย แถมยังสามารถแขวนกระเป๋าหรือถุงช้อปปิ้งต่างๆ ได้อย่างลงตัว โต๊ะอาหารสีดำถูกตกแต่งแบบมินิมอล มีเพียงแก้วน้ำ ตะเกียบ ช้อน จานใบเล็กๆ สีขาวงาช้าง วาดลายเส้นสีน้ำเงินครามจากเมืองนัมดัง ประเทศเวียดนาม และผลไม้ตามฤดูกาลที่วางประดับในแต่ละโต๊ะ กลายเป็นพร๊อบสุดเก๋ที่กับความสวยของโต๊ะอาหารในแบบที่ไม่เหมือนใคร

มาต่อกันที่อาหารเวียดนามที่รอคอย หากใครมีโอกาสเดินทางไปเยือนเมืองเว้ ประเทศเวียดนาม และได้ลองลิ้มรสอาหารเวียดนามต้นตำรับแถบพระราชวังไดนอย ซึ่งถอดแบบมาจากพระราชวังต้องห้ามประเทศจีนแล้ว รับรองว่าที่ ตงกิน อันนัม คือการยกภาพอาหารที่เวียดนามให้ปรากฎขึ้นจริงๆ

แนมเหนือง หรือที่คนไทยมักติดปากเรียกกันว่า “แหนมเนือง” จัดเรียงอย่างสวยงามบนกระจาดไม้ไผ่สาน รองด้วยใบตองสีเขียวสวย หมูย่างร้อนๆ กับผักสดๆ ที่คุณกายไปตลาดเช้าเลือกมาทุกวัน กับแป้งแผ่นบางจนเหมือนพลาสติก แต่เมื่อได้ม้วนผัก หมูย่าง พริก กระเทียม กล้วยดิบฝาน และมะม่วงแผ่นบางเข้าด้วยกันจนแน่นแล้วจุ่มลงไปในน้ำจิ้มพริกถั่วรสชาติดีแล้ว แป้งที่ดูแข็งค่อยๆ อ่อนนุ่ม เพลิดเพลินกับการทานผักจนแทบจะสังเคราะห์แสงได้

ขนมเบื้องเวียดนามสีเหลืองอร่าม แป้งบางกรอบใส่ทะลักทานเพลินๆ คู่กับสลัดหัวปลีที่คงความฝาดหวานและรสเผ็ดที่ได้จากพริกไทยดำ และรสเปรี้ยวจากน้ำส้มสายชูคุณภาพ เคียงมากับข้าวเกรียบงาชิ้นใหญ่ ทานเดี่ยวก็อร่อย ทานคู่กับสลัดยิ่งอร่อย หรือจะเบรครสชาติด้วยอาหารรสนุ่มหวานหอม อย่าง “บั๋นห์แบ่ว” แป้งข้าวเจ้านึ่งในถ้วยขนาดพอๆ กับขนมด้วยในร้านก๋วยเตี๋ยวน้ำตกบ้านเรา โรยด้วยหมูสับ หมูย่าง แคปหมู และต้นหอม ได้ความกรอบ ความนุ่ม และความหยุ่นขององค์ประกอบต่างๆ ไปพร้อมๆ กัน กับน้ำจิ้มใสรสชาติหวานอ่อนๆ เพียงไม่กี่เมนูเราก็อิ่ม ฟิน กับผักสดๆ และอาหารอร่อยๆ ได้ไม่มีเบื่อ

ปิดท้ายด้วยการทานกาแฟแบบฉบับเวียดนาม กาแฟสดค่อยๆ ซึมผ่านรูเล็กๆ ลงมาในถ้วยที่มีนมข้นหวานรอเติมเต็มรสชาติอย่างใจจดใจจ่อ ความหอมของกาแฟลอยฟุ้ง ขับในภาพ แสง และเพลงแจ๊สที่คลอเบาๆ เพราะละมุนขึ้นอีกหลายเท่าตัว นี่แหล่ะสวรรค์ของคนรักอาหารเวียดนาม “ตงกิน อันนัม”

ร้านเปิดวันพุธ – จันทร์ หยุดทุกวันอังคาร รองรับลูกค้าได้ประมาณ 40 ที่นั่ง

เปิดบริการเวลา 11.00 น. – 22.00 น. นะคะ แนะนำให้นั่งเรือมาลงท่าช้างแล้วเดินเลาะกำแพงวังมาทางวัดโพธิ์ประมาณ 500 เมตร ความอร่อยจากรสชาติแท้และบริบทการทานอาหารเวียดนามแบบใหม่ๆ จะทำให้คุณติดใจจนอยากมาไม่หยุดแน่นอน

จากหนังสือพิมพ์ฐานเศรษฐกิจ ปีที่ 37 ฉบับที่ 3,241 วันที่ 5 - 8 มีนาคม พ.ศ. 2560